Dure de la feuille - Dranem, Georgius

Le notaire de Saint-Malo

Voudrait bien marier sa fille

Mais elle sourde comme un pot

A part ça elle est gentille.

Il l’a fait venir à Paris

Dans un tas de soirées mondaines.

Elle n’a pas pu trouver de mari,

Le notaire a de la peine

D’autant plus qu' derrière un rideau

Il entendit certains propos

Tenus par quelques gigolos

Qui parlaient d' sa fille en ces mots:

Elle sent bon le chèvrefeuille

Tout ça c’est bien, fort bien, très bien

Hélas elle est dure de la feuille

Elle n’entend rien, mais rien de rien.

Si ses toilettes la distinguent

Et si on désire lui faire un compliment

Faut gueuler car elle est sourdingue

Et on s’enroue immédiatement.

Faut gueuler car elle est sourdingue

Et on s’enroue immédiatement.

Ah c’est dommage: elle est charmante…

— Vous êtes bien jolie, BIEN JOLIE !

— Au lit?

Qu’est-ce que vous voulez faire au lit?

— Non, je dis: Jolie, avec votre grand chapeau !

— Un grand chameau?

Où voyez-vous un grand chameau?

— Mais non: Votre chapeau, garni de dentelles !

— Un chameau dans un nid d’hirondelles?

Mais vous êtes fou !

Pauvre fille, elle n’a rien compris.

Alors rideau…

Le notaire de Saint-Malo

A vu des docteurs célèbres.

L’un d’entre eux, un vrai rigolo,

Lui a dit: Dans les ténèbres,

Tirez un coup de feu en l’air

Pour lui ouvrir la trompe d’Eustache.

Le soir, muni de son revolver,

Dans sa chambre v’là qu’il se cache.

Il tire trois balles dans le plafond

Il a cassé la suspension,

Fendu la glace du grand salon.

Elle a souillé son pantalon.

Elle sent bon le chèvrefeuille

Tout ça c’est bien, fort bien, très bien

Elle est toujours dure de la feuille

Elle n’entend rien, mais rien de rien.

Elle est devenue plus malingre

Elle a de l’entérite depuis cet accident

Et comme elle est toujours sourdingue

Ça donne quelque chose de charmant

Et comme elle est toujours sourdingue

Ça donne quelque chose de charmant.

— Alors, vous avez eu peur?

PEUR !

Je dis: VOUS AVEZ EU PEUR?

— Non merci: pas de beurre.

Ça fait grossir.

— (Ah oui, y a rien à faire…) Et l’oreille?

Toujours BOUCHEE?

— Il passe tous les matins.

— Quoi?

— Le boucher: il passe tous les matins

Oh, pauvre fille: elle n’a encore rien compris.

Allons !

Rideau…

Elle a trouvé, c’n’est pas trop tôt,

Un mari de complaisance

Un jeune homme qui n’est pas très beau

Et muet depuis sa naissance.

Il ne lui dit jamais un mot

Elle ne répond pas une parole

Ça donne de très jolis tableaux

Le soir au lit, c’est croquignole

Elle n’entend rien, mais rien du tout

Quand il remplit ses devoirs d'époux

Mais il est muet, il n’est pas mou

Elle se réveille mère à chaque coup.

Elle a douze gosses sans qu’elle le veuille

Tous les douze gueulent comme des putois

Car ils sont tous durs de la feuille

Et ils parlent tous à la fois.

Quand l' père se fâche, ça le distingue

Il ouvre la bouche mais il n’en sort que du vent

Le muet engueulant les sourdingues

Ça donne quelque chose de marrant

Le muet engueulant les sourdingues

Ça donne quelque chose de marrant.

Сент-Мало нотариусы

Қызына үйленгісі келеді

Бірақ ол қазандай саңырау

Одан басқа ол сүйкімді.

Ол оны Парижге әкелді

Көптеген әлеуметтік кештерде.

Күйеуін таба алмады,

Нотариусқа қиындық бар

Әсіресе перденің ар жағында

Ол біраз әңгіме естіді

Бірнеше гиголо ұстады

Қызы туралы мына сөздермен айтқан:

Ол ырғайдың иісіне ұқсайды

Мұның бәрі жақсы, өте жақсы, өте жақсы

Әй, ол парақтан қатал

Ол ештеңе естімейді, бірақ ештеңе естімейді.

Егер оның дәретханасы оны ерекшелендірсе

Ал егер сіз оған комплимент айтқыңыз келсе

Сіз айқайлауыңыз керек, өйткені ол саңырау

Ал біз бірден қарлығамыз.

Сіз айқайлауыңыз керек, өйткені ол саңырау

Ал біз бірден қарлығамыз.

Әй, ұят: ол сүйкімді...

«Сен өте сұлусың, өте әдемісің!»

- Төсекте?

Сіз төсекте не істегіңіз келеді?

«Жоқ, мен айтамын: Сұлу, үлкен қалпақпен!»

— Үлкен түйе?

Үлкен түйені қайдан көріп тұрсың?

— Бірақ жоқ: шілтерлі тігілген қалпағың!

«Қарлығаш ұясындағы түйе?»

Бірақ сен жындысың!

Бейшара қыз, ол ештеңе түсінбеді.

Сонымен перде...

Сент-Мало нотариусы

Атақты дәрігерлерді көрді.

Солардың бірі, нағыз әзілкеш,

Оған: Қараңғыда,

Ауаға оқ атыңыз

Оның эвстахи түтігін ашу үшін.

Кешке револьверімен қаруланып,

Оның бөлмесінде ол жасырынып жатыр.

Ол төбеге үш оқ атады

Ол суспензияны бұзды,

Негізгі қонақ бөлмедегі әйнекті бөліңіз.

Ол оның шалбарын ластады.

Ол ырғайдың иісіне ұқсайды

Мұның бәрі жақсы, өте жақсы, өте жақсы

Ол әлі де қиын

Ол ештеңе естімейді, бірақ ештеңе естімейді.

Ол одан сайын ауырды

Сол апаттан бері энтеритпен ауырған.

Және ол әрқашан саңырау

Керемет нәрсе береді

Және ол әрқашан саңырау

Бұл сүйкімді нәрсе береді.

— Сонда сен қорқып қалдың ба?

ҚОРҚЫНУ!

Мен айтамын: СІЗ ҚОРҚЫНЫҢЫЗ БА?

«Жоқ рахмет: май жоқ».

Бұл сізді семіз етеді.

— (Әй иә, шаруа жоқ...) Ал құлақ па?

Әлі де БӨТІЛДІ ме?

«Ол күнде таңертең келеді.

- Не?

— Қасапшы: ол күнде таңертең келеді

Әй, бейшара қыз: ол әлі ештеңе түсінген жоқ.

Барайық !

Перде…

Ол тапты, бұл әлі ерте емес,

Ыңғайлы күйеу

Өте сымбатты емес жас жігіт

Және туғаннан бері мылқау.

Ол оған ешқашан сөз айтпайды

Ол бір сөзге жауап бермейді

Бұл өте жақсы картиналар береді

Түнде төсекте, бұл крокиноль

Ол ештеңе естімейді, бірақ мүлде

Күйеулік міндетін орындаған кезде

Бірақ ол мылқау, жұмсақ емес

Ол әр кезде анасын оятады.

Оның қалауынсыз он екі баласы бар

Он екінің бәрі сасық сияқты айғайлайды

Өйткені олардың бәрі де қиын

Және олардың барлығы бірден сөйлеседі.

Әкесі ашуланғанда, бұл оны ерекшелендіреді

Ол аузын ашады, бірақ жел ғана шығады

Мылқау саңырауларға айқайлайды

Бұл күлкілі нәрсе береді

Мылқау саңырауларға айқайлайды

Бұл күлкілі нәрсе береді.