Imprudentes... - Georgius

Une chanson efféminée

Imprudentes !

Une chanson pour les dames.

Mon Dieu, ma chère !

Quand une mariée, de fleurs toute fleurie

Gravit d’un pas tremblant le seuil de la mairie

Devant monsieur le maire et son ventre écharpé

Elle répond «Oui !

Oui !»

d’un ton mal assuré

Festins, danses, chansons: elle est sa légitime

Et l’on entend sonner minuit, l’heure du crime

Alors tous les dessous, dans un coin, vont rêver

Au lit elle se demande «Qu'est-ce qui va m’arriver ?»

C’est d' la timidité

Et de la chasteté

C’est de l’ingénuité

Et d' la curiosité

Mais l' mari arrive et

C’est de la dureté

C’est de la cruauté

Et d' la férocité !

Imprudente

Où vas-tu?

L' diable te tente

T’es perdue

Car ce soir, dans le noir

Tu perdras tout espoir

Imprudente

Où vas-tu?

L' diable te tente

T’es foutue

«Tu viens chez moi, beau blond ?»

Soupire une vestale

Au flâneur hésitant, rêvant de saturnales

Il s'éloigne, il revient, il marchande et l’on part

D’un pas vraiment rapide.

Il a l' feu quelque part

Un hôtel, l’escalier, une porte et l’on rentre

Je crois, se dit la dame, qu’il a du cœur au ventre

Là le faune amoureux la dénude en moins d' deux

Elle jette un coup d'œil et n’en croit pas ses yeux

C’est de la nudité

Et de la crudité

C’est de l'énormité

Et de l’immensité

Et la dame de crier

C’est de l’atrocité

De la lubricité

Et d' la rapidité

Imprudente

Où vas-tu?

L' diable te tente

T’es perdue

C’est l' frère à Rigoulot

Un membre des cent kilos

Imprudente

Où vas-tu?

L' diable te tente

T’es foutue !

Près du bois de Boulogne, un soir où l’amour chante

Un jeune damoiseau est là, là dans l’attente

Les cheveux ondulés et la pochette au bras

En tortillant des reins il va, fait les cent pas

Un grand géant barbu lui dit quelques paroles

L’imberbe lui répond «Ah !

Tais-toi, tu m’affoles»

Et sous les yeux des cerfs, des cerfesses aux abois

Le barbu dit «T'occupe pas de c' qui s' passe derrière toi !»

C’est d' la cupidité

Et d' l’immoralité

C’est d' la sensualité

Et d' la postérité

L’autre se laisse tenter

C’est d' la fraternité

C’est d' la banalité

Қыздың әні

Абайсыз!

Әйелдерге арналған ән.

Құдайым, қымбаттым!

Келін болған кезде, гүлдердің бәрі гүлдейді

Қаламның табалдырығын дірілдеп аттайды

Әкім мен оның шикі қарны алдында

Ол: «Иә!

Иә!»

белгісіз тонмен

Мерекелер, билер, әндер: ол оның құқығы

Ал біз түн ортасының шырылдағанын, қылмыс сағатын естиміз

Сондықтан барлық іш киім, бұрышта, армандайды

Төсекте «маған не болады?» деп ойлайды.

Бұл ұялшақтық

Және пәктік

Бұл тапқырлық

Және қызығушылық

Бірақ күйеуі келеді де

Бұл қаталдық

Бұл қатыгездік

Және жауыздық!

абайсыз

Сен қайда бара жатырсың?

Сені шайтан азғырады

Сіз адасып қалдыңыз

Себебі бүгін түн қараңғыда

Сіз барлық үмітіңізді жоғалтасыз

абайсыз

Сен қайда бара жатырсың?

Сені шайтан азғырады

Сен ессізсің

— Менің үйіме келесің бе, әдемі аққұба?

Весталь күрсінді

Сатурналияны армандаған екіленуші фланерге

Кетеді, қайтады, саудаласады, біз кетеміз

Шынымен жылдам.

Бір жерде өртеніп жатыр

Қонақ үй, баспалдақ, есік және біз қайтамыз

Менің ойымша, деп ойлады ханым, оның жүрегі бар

Онда ғашықтықтағы жабайы табиғат оны екіге де жетпейді

Ол бір қарап, өз көзіне өзі сенбейді

Бұл жалаңаштық

Және шикілік

Бұл үлкендік

Және шексіздік

Ал ханым айқайлайды

Бұл жауыздық

Жалқаулықтан

Және жылдамдық

абайсыз

Сен қайда бара жатырсың?

Сені шайтан азғырады

Сіз адасып қалдыңыз

Ол Ригулоның ағасы

Жүз килоның мүшесі

абайсыз

Сен қайда бара жатырсың?

Сені шайтан азғырады

Ақымақсың!

Буа-де-Булонның жанында, махаббат ән салатын кеш

Сол жерде жас дамуза күтіп тұр

Толқынды шаш және қолдағы ілінісу

Арқасын бұлғап, жүріп келеді

Үлкен сақалды алып оған бірнеше сөз айтты

Сақалсыз жауап берді: «Ах!

Өшір, сен мені жынды қылдың»

Ал бұғылардың көз алдында, бұғылар

Сақалды жігіт "Артыңда не болып жатқанына қарсы болма!"

Бұл ашкөздік

Және азғындық

Бұл сезімталдық

Және ұрпақ

Екіншісі азғырылады

Бұл бауырластық

Бұл банальдылық