Heaven's End - Direct Hit!

Fear came crawling

Tears, shame falling spears laid out in the grass before her feet

That agitation spat damnation, rats

Equation’s balanced out, complete

Now on her own, where should she go?

That answer’s absent, left her all alone

As laughter spreads throughout her head, she sees it’s all a joke

When the light won’t shine, to her surprise the vengeance fled somehow

Sometime

Wipes her eyes and laughs, punchline’s that life’s a lie

Sees she’s nothing, ashes rushing

Steadfast, crushed in abyss like everyone

Screams all wasted

Constellations pass like nothing

In the long run, what’s been done?

We’re on our own, built up our thrones

At least she’s found the summit to the stone to perch upon, shove

Memory off

That’s punishment for him enough

Though light won’t shine, we’ll find sight

As eyes more apt distract and blight their minds in time

Recognize no matter, we’re all lies

On and on the pain dissolves

Our minds ascend to heaven’s end

When the light won’t shine, to her surprise the vengeance fled somehow

Sometime

Wipes her eyes and laughs, punchline’s the fact that life’s a lie

On and on the pain dissolves

Our minds ascend to heaven’s end

On and on the pain dissolves

Our minds ascend to heaven’s end

Қорқыныш келе жатты

Көз жасы, ұяттан құлаған найзалар оның аяғының алдындағы шөпте жатыр

Бұл толқу қарғыс түкіріп жіберді, егеуқұйрықтар

Теңдеу теңдестірілген, толық

Енді ол өзі қайда баруы керек?

Бұл жауап жоқ, оны жалғыз қалдырды

Күлкі басына тараған сайын, ол мұның бәрі әзіл екенін түсінеді

Жарық түспегенде, оның кек алуы әйтеуір қашып кеткеніне таң қалды

Кейде

Көзін сүртіп, күледі, бұл өмір өтірік

Оның ештеңе емес екенін көреді, күл асығады

Қайсар, бәрі сияқты тұңғиыққа батқан

Айқайдың бәрі босқа кетті

Шоқжұлдыздар еш нәрсе сияқты өтеді

Ұзақ мерзімді перспективада не істелді?

Біз өзіміздіңгіміз, біздің дақтарымызды орнаттық

Кем дегенде, ол қонуға, итеруге тастың шыңын тапты

Жад өшірулі

Бұл оған жеткілікті жаза

Жарық түспесе де, біз көруді табамыз

Көздер уақытында өз ойларын алаңдатады

Мойында, бәріміз өтірікпіз

Біраз уақыттан кейін ауырсыну басылады

Біздің санамыз көктің соңына дейін көтеріледі

Жарық түспегенде, оның кек алуы әйтеуір қашып кеткеніне таң қалды

Кейде

Көзін сүртіп, күледі, бұл өмірдің жалған екенін көрсетеді

Біраз уақыттан кейін ауырсыну басылады

Біздің санамыз көктің соңына дейін көтеріледі

Біраз уақыттан кейін ауырсыну басылады

Біздің санамыз көктің соңына дейін көтеріледі