Sturmesnacht - Die Streuner

Es war in dunkler Sturmesnacht so hat man uns gesagt

Blitze zuckten und erhellten jäh die finstre Nacht

Der Donner grollte um das Schloß, so sagte man uns frei

Und von dem Nordostturm erhob sich grausiges Geschrei

Kein Biest und auch kein Banshee wars, und auch kein böser Fluch

Gefangne nicht im Todeskampf, Dämon gebannt durch Spruch

Kein Geist der lauthals stöhnte, keine Seel in Angst und Bang

Es war der Gräfin Singen, denn sie übte nächtelang

Die Gräfin war fest überzeugt daß sie ein Barde sei

Und dadurch wurde Leben unter ihr zur Quälerei

Man mußte lauschen wenn sie sang und lächelnd ihr zuhörn

Und ihre goldne Stimme, jedes Vogels Traum, beschwörn

Die Gräfin war vermählt, sie meinte unter ihrem Stand

So kam es, daß ihr lieber Mann nicht einmal Frieden fand

Nicht nur daß er ertragen mußt ihr Singen jede Nacht

Still leidend ward für jedes Falsch verantwortlich gemacht

Es war in dunkler Sturmesnacht so hat man uns zitiert

Das muß der Grund gewesen sein daß nichts sich hat gerührt

Als plötzlich die Musik verklang… dann als der Tag anbrach

Die Diener fanden daß die Gräfin tot im Turme lag

Herolde kamen um zu sehn ob falsches Spiel geschah

Befragten alle gründlich was des Nachts ein jeder sah

Ganz überraschend kam ein Umstand schnell ans Tageslicht:

Für jeden Schritt des Grafen nachts verbürgte jemand sich

Die Schloßbewohner kamen von sich aus, allein, zu zwein

Zu schwören daß der Graf des Nachts nicht einmal war allein

Obwohl der Turm verschlossen war, die Tür mit Schlüsseln zwei

So war von jedem Tatverdacht der Graf eindeutig frei

Nach einer Weile rief man ihren Tod als Selbstmord aus

Und jeder in der Gegend zog Zufriedenheit daraus

Es war kein Urteil dem man besser widersprechen sollt

Doch fragt man sich warum sie ihre Laute essen wollt

Бұл қараңғы, дауылды түнде болды, деді бізге

Найзағай жарқылдап, кенет қараңғы түнді жарқыратып жіберді

Күн күркіреуі қамалдың айналасында болды, сондықтан бізге еркіндік берілді

Ал солтүстік-шығыс мұнарадан жан түршігерлік айқай шықты

Бұл хайуан немесе баншей емес, зұлым қарғыс та емес еді

Өлім азабын ұстамады, Жын-шайтан сиқырмен қуылды

Ешбір рух қатты ыңылдамайды, қорқыныш пен үрейде жан жоқ

Бұл графиняның ән айтуы еді, өйткені ол түні бойы жаттығады

Графиня өзінің бард екеніне сенімді болды

Сол себепті оның арасындағы өмір азапқа айналды

Ол ән айтқан кезде тыңдап, күліп тыңдау керек еді

Оның алтын дауысын, әр құстың арманын шақырыңыз

Графиня үйленген, ол өз сыныбынан төмен дегенді білдіреді

Осылайша, оның сүйікті күйеуі тыныштық таппады

Оның әр түнде ән айтқанына шыдауы ғана емес

Тыныштықтағы азап әрбір қателікке кінәлі

Бұл қараңғы, дауылды түнде болды, сондықтан бізге сілтеме жасалды

Ештеңе қозғалмағаны осы болса керек

Кенеттен музыка сөнгенде... содан кейін күн батқанда

Қызметшілер мұнарада графиняның өлгенін тапты

Хабаршылар жалған ойын болғанын білу үшін келді

Әркім түнде не көргенін жан-жақты сұрады

Бір қызығы, бір факт тез ашылды:

Граф түнде жасаған әрбір қадамына біреу кепілдік берді

Қамал тұрғындары өз еркімен, жалғыз, жұп болып келді

Граф түнде жалғыз болмаған деп ант етейін

Мұнара құлыптаулы болса да, есік екі кілтпен

Демек, граф ешбір күдіктен таза болды

Біраз уақыттан кейін оның өлімі өзін-өзі өлтіру деп жарияланды

Ал айналадағылардың бәрі бұған риза болды

Бұл қайшы келетін үкім емес еді

Бірақ оның лютасын не үшін жегісі келеді деген ой келеді