Handstand auf der Loreley - Die Streuner

Die Loreley, bekannt als Fee und Felsen,

ist jener Fleck am Rhein, nicht weit von Bingen,

wo früher Schiffer mit verdrehten Hälsen,

von blonden Haaren schwärmend, untergingen.

Wir wandeln uns.

Die Schiffer in Begriffen.

Der Rhein ist reguliert und eingedämmt.

Wir wandeln uns, man stirbt nicht mehr beim Schiffen,

bloß weil ein blondes Weib sich dauernd kämmt.

Nichtsdestotrotz geschieht auch heutzutage

noch manches, was der Steinzeit ähnlich sieht.

So alt ist keine deutsche Heldensage,

daß sie nicht doch noch Helden nach sich zieht.

Erst neulich machte auf der Loreley

hoch über'm Rhein ein Turner einen Handstand!

Von allen Dampfern tönte Angstgeschrei,

als er kopfüber oben auf der Wand stand.

Er stand, als ob er auf dem Barren stünde.

Mit hohlem Kreuz.

Und lustbetonten Zügen.

Man frage nicht: Was hatte er für Gründe?

Er war ein Held.

Das dürfte wohl genügen.

Er stand, verkehrt, im Abendsonnenscheine.

Da trübte Wehmut seinen Turnerblick.

Er dachte an die Loreley von Heine.

Und stürzte ab.

Und brach sich das Genick.

Er starb als Held.

Man muß ihn nicht beweinen.

Sein Handstand war vom Schicksal überstrahlt.

Ein Augenblick mit zwei gehob’nen Beinen

ist nicht zu teuer mit dem Tod bezahlt!

P. S. Eins bliebe allerdings noch nachzutragen:

Der Turner hinterließ uns Frau und Kind.

Hinwiederum, man soll sie nicht beklagen.

Weil im Bereich der Helden und der Sagen

die Überlebenden nicht wichtig sind.

«Фейри және рок» деп аталатын Лорели,

Бұл Рейндегі жер, Бингеннен алыс емес,

мойыны қайырылған матростар қайда

ақшыл шашқа ренжіп, төмен түсті.

Біз өзгереміз.

Шарт бойынша қайықшылар.

Рейн реттеліп, бөгеттелген.

Біз өзгереміз, енді жүзу кезінде ешкім өлмейді,

тек аққұба әйелдің шашын тарағаны үшін.

Соған қарамастан, бұл бүгінде де орын алуда

тас дәуіріне ұқсас кейбір заттар.

Бірде-бір неміс батырлық аңыз соншалықты ескі емес

ол әлі күнге дейін одан кейін кейіпкерлерді тартпайды.

Жақында ғана Loreley-де жасалған

Рейннің үстінде гимнаст қолмен жүгіреді!

Барлық пароходтардан қорқыныш айқайлары шықты,

қабырғаға төңкеріліп тұрғанда.

Ол темір тордың үстінде тұрғандай тұрды.

Шұңқыр крестпен.

Және нәпсіқұмарлық қасиеттер.

Сұрамаңыз: Оның себептері қандай болды?

Ол батыр болды.

Бұл жеткілікті болуы мүмкін.

Ол кешкі күннің шуағында төңкеріліп тұрды.

Содан кейін сағыныш оның гимнастикалық көзқарасын бұлдыратады.

Ол Гейненің Лорелейін ойлады.

Және апатқа ұшырады.

Және мойнын сындырды.

Батыр болып өлді.

Оны жоқтаудың қажеті жоқ.

Оның қолы тағдырдың жазуымен ерекшеленді.

Екі аяқты көтеріп тұрған сәт

өліммен тым қымбат төленбейді!

P.S. Бір нәрсені қосу керек:

Гимнаст бізге әйелі мен баласын қалдырды.

Екінші жағынан, оларға шағымданбау керек.

Өйткені батырлар мен дастандар әлемінде

тірі қалғандар маңызды емес.