The Forsaken Earth - Decembre Noir

Unhallowed soil among feet and body

Enslaved by the smoke of steel machines

Inside a poisoned garden from God’s hand

My pathway of the nothingness

Bitterness licks my wounds and my lips

When I look through the ruins of my streets

And I pray for my dead brothers and sisters

Without peace inside my confused mind

Painted in grey is the barren fatherland

Fallen with the failed king upon life’s chessboard

Like the proud warrior’s hearts

I am the last — I am the blood — I am the doomed man

My longest journey has just begun

Inside a labyrinth of thorns and blood

So far away from the human nature

Deep within a tomb of atonement

With sorrow in sleepy eyes I crawl away

In the cold rain

But carried by hope and faith

I follow — red rivers — full of despair

To the gates of the hidden sun

For my tomorrow without pain… without pain

Unhallowed soil among feet and body

Enslaved by the smoke of steel machines

Inside a poisoned garden from God’s hand

My pathway of the nothingness

Bitterness licks my wounds and my lips

When I look through the ruins of my streets

And I pray for my dead brothers and sisters

Without peace inside my confused mind

I am the last — The isolation — The blood — The mourning — I am the forsaken

earth

Unhallowed soil among feet and body

Enslaved by the smoke of steel machines

Inside a poisoned garden from God’s hand

My pathway of the nothingness

Аяқ пен дене арасындағы тазартылмаған топырақ

Болат машиналар түтінінің құлында

Құдайдың қолынан уланған бақ ішінде

Менің болмаушылық жолым

Ащы жараларымды     ернімді  жалайды

Көшелерімнің қирандыларын аралағанда

Мен қайтыс болған бауырларым үшін дұға етемін

Шатастырылған санамда тыныштық жоқ

Сұр түске боялған елсіз атамекен

Өмірлік шахмат тақтасында сәтсіз патшамен бірге құлады

Мақтаншақ жауынгердің жүрегі сияқты

Мен соңғы                                                                                                                                                                       мен 

Менің ең ұзақ сапарым енді ғана басталды

Тікенектер мен қан лабиринтінің ішінде

Адам табиғатынан алыс

Өтелу қабірінің тереңінде

Ұйқылы көздермен мұңмен жорғалап кетем

Суық жаңбырда

Бірақ үміт пен сенімнің арқасы

Мен      — қызыл    — үмітсіз                                        |

Жасырын күннің қақпаларына

Ауыртпайтын ертеңім үшін... ауыртпалықсыз

Аяқ пен дене арасындағы тазартылмаған топырақ

Болат машиналар түтінінің құлында

Құдайдың қолынан уланған бақ ішінде

Менің болмаушылық жолым

Ащы жараларымды     ернімді  жалайды

Көшелерімнің қирандыларын аралағанда

Мен қайтыс болған бауырларым үшін дұға етемін

Шатастырылған санамда тыныштық жоқ

Мен соңғы                                                                                                                                                                                      |

жер

Аяқ пен дене арасындағы тазартылмаған топырақ

Болат машиналар түтінінің құлында

Құдайдың қолынан уланған бақ ішінде

Менің болмаушылық жолым