Долина спящих - Дана Соколова, Скруджи

Улетая на миг, я слышу тихий звон,

О том, что мир погряз в искусственном сне,

Мир кричит, планета плачет.

О том, что на Земле пластик ходячий.

Не останавливай меня,

Ведь люди стали незрячие,

Во лжи видят правду, и

Долина светящая —

Теперь стала спящей.

Не моя, не моя, не моя.

Не моя, не моя, не моя.

Долина спящих.

Ты не один, я не одна,

Мы не одни теперь.

В свете витрин

Твой мир угасал —

Искусственная жизнь.

Ты не, ты не — не один среди них.

Я не, я не — не одна из чужих.

В свете видим, кто тут чей, а кто чьих.

Мы не, мы не — не одни среди них.

Я готов на безумие, ради тебя даже прыгнуть в Везувий.

Это опасно безумно, закрываю глаза, эти чувства беззубые.

Разум рассудит, если надо, то стану навечно закатанной мумией.

Перерисую карту Созвездия, выберусь с Фурии.

Всего и не счесть, что готов отдать в жертву за несколько встреч,

И пусть даже речь так остра, но, поверь, нет желания обжечь.

Твоя уникальность и есть в том, что ты настоящая — Порги и Бесс,

Гершвин писал о таких-же простых, о таких, кто не где-то здесь.

Не моя, не моя, не моя.

Не моя, не моя, не моя.

Долина спящих.

Ты не один, я не одна,

Мы не одни теперь.

В свете витрин

Твой мир угасал —

Искусственная жизнь.

Ты не, ты не — не один среди них.

Я не, я не — не одна из чужих.

В свете видим, кто тут чей, а кто чьих.

Мы не, мы не — не одни среди них.

Бір сәтке ұшып бара жатып, мен тыныш қоңырауды естимін,

Жасанды арманға батқан дүние,

Дүние айғайлайды, планета жылайды.

Пластмассаның жер бетінде жүруі.

Мені тоқтатпа

Өйткені, адамдар соқыр болды,

Олар шындықты өтіріктен көреді және

Жарқыраған алқап -

Қазір ол ұйықтап жатыр.

Менікі емес, менікі емес, менікі емес.

Менікі емес, менікі емес, менікі емес.

Ұйқылар алқабы.

Сен жалғыз емессің, мен жалғыз емеспін

Біз қазір жалғыз емеспіз.

Терезедегі жарық

Сіздің әлеміңіз жоғалып барады

жасанды өмір.

Сіз емессіз, сіз емессіз - олардың бірі емессіз.

Мен емеспін, мен емеспін - шетелдіктердің бірі емеспін.

Жарықта біз кімнің кімдікі, кімдікі екенін көреміз.

Біз емеспіз, біз емеспіз - олардың арасында жалғыз емеспіз.

Мен ақылсыздыққа дайынмын, тіпті сен үшін Везувийге секіруге де дайынмын.

Бұл қауіпті жынды, көзімді жұм, бұл сезімдер тіссіз.

Ақыл соттайды, қажет болса, мен мәңгілікке айналдырылған мумия боламын.

Мен Шоқжұлдыз картасын қайта саламын, Фюриден шығыңыз.

Барлығы және оның бірнеше кездесулер үшін құрбан болуға дайын екенін есептемеңіз,

Сөйлеу соншалықты өткір болса да, бірақ, маған сеніңіз, күйдіруге деген құлшыныс жоқ.

Сіздің бірегейлігіңіз сіздің шынайы екендігіңізде - Порги мен Бесс,

Гершвин дәл сол қарапайымдар туралы, мұнда бір жерде жоқтар туралы жазды.

Менікі емес, менікі емес, менікі емес.

Менікі емес, менікі емес, менікі емес.

Ұйқылар алқабы.

Сен жалғыз емессің, мен жалғыз емеспін

Біз қазір жалғыз емеспіз.

Терезедегі жарық

Сіздің әлеміңіз жоғалып барады

жасанды өмір.

Сіз емессіз, сіз емессіз - олардың бірі емессіз.

Мен емеспін, мен емеспін - шетелдіктердің бірі емеспін.

Жарықта біз кімнің кімдікі, кімдікі екенін көреміз.

Біз емеспіз, біз емеспіз - олардың арасында жалғыз емеспіз.