I Have A Special Plan For This World - Current 93

(In her eyes tonight

There’s a glow tonight

They’re so bright they could light

Fountainbleu tonight

She’s so gracious

So vivacious

She is not thinking of me

Bless her little heart

Crooked to the core

Acting out a part

What a rollicking, frollicking bore!

She’s such fun tonight

She’s a treat tonight

You could spread her on bread

She’s so sweet tonight)

When everyone you have ever loved is finally gone

When everything you have ever wanted is finally done with

When all of your nightmares are for a time obscured

As by a shining brainless beacon

Or a blinding eclipse of the many terrible shapes of this world

When you are calm and joyful

And finally entirely alone

Then in a great new darkness

You will finally execute your special plan

One needs to have a plan, someone said who was turned away into the shadows

And who I had believed was sleeping or dead

Imagine, he said, all the flesh that is eaten

The teeth tearing into it

The tongue tasting its savour

And the hunger for that taste

Now take away that flesh, he said

Take away the teeth and the tongue

The taste and the hunger

Take away everything as it is

That was my plan

My own special plan for this world

I listened to these words and yet I did not wonder

If this creature whom I had thought sleeping or dead would ever approach his

vision

Even in his deepest dreams

Or his most lasting death

Because I had heard of such plans, such visions

And I knew they did not see far enough

But what was demanded in a way of a plan

Needed to go beyond tongue and teeth and hunger and flesh

Beyond the bones and the very dust of bones and the wind that would come to

blow the dust away

And so I began to envision a darkness that was long before the dark of night

And a strangely shining light

That owed nothing to the light of day

That day may seem like other days

Once more we feel the tiny-legged trepidations

Once more we are mangled by a great grinding fear

But that day will have no others after

No more worlds like this will follow

Because I have a plan

A very special plan

No more worlds like this

No more days like that

There are but four ways to die, a sardonic spirit might have said to me

There is dying that occurs relatively suddenly

There is dying that occurs relatively gradually

There is dying that occurs relatively painlessly

There is the death that is full of pain

Thus by various means they are combined

The sudden and the gradual

The painless and the painful

To yield but four ways to die

And there are no others

Even after the voice stopped speaking

I listened for it to speak again

After hours and day and years had passed

I listened for some further words

Yet all I heard were the faintest echoes reminding me

There are no others

There are no others

Was it then that I began to conceive for this world

A special plan?

There are no means for escaping this world

It penetrates even into your sleep

And is its substance

You are caught in your own dreaming

Where there is no space

And are held forever where there is no time

You can do nothing you are not told to do

There is no hope for escape from this dream

That was never yours

The very words you speak are only its very words

And you talk like a traitor

Under its incessant torture

There are many who have designs upon this world

And dream of wild and vast reformations

I have heard them talking in their sleep

Of elegant mutations

And cunning annihilations

I have heard them whispering in the corners of crooked houses

And in the alleys and narrow back streets of this crooked creaking universe

Which they, with their new designs, would make straight and sound

But each of these new and ill-conceived designs

Is deranged in its heart

For they see this world as if it were alone and original

And not as only one of countless others

Whose nightmares all proceed

Like a hideous garden grown from a single seed

I have heard these dreamers talking in their sleep

And I stand waiting for them

As at the top of a darkened flight of stairs

They know nothing of me

And none of the secrets of my special plan

While I know every crooked creaking step of theirs

It was the voice of someone who was waiting in the shadows

Who was looking at the moon and waiting for me to turn the corner

And enter a narrow street

And stand with him in the dull glaze of moonlight

Then he said to me

He whispered

That my plan was misconceived

That my special plan for this world was a terrible mistake

Because, he said, there is nothing to do and there is no where to go

There is nothing to be and there is no one to know

Your plan is a mistake, he repeated

This world is a mistake, I replied

The children always followed him

When they saw him hopping by

A funny walk

A funny man

A funny, funny, funny man

He made them laugh sometimes

He made them laugh, oh yes he did

He did, he did, he did, he did

Oh how he made them roll

One day he took them to a place he knew, a special place

And told them things about this world

This funny, funny, funny world

Which made them laugh sometimes

He made them laugh, oh yes he did

He did, he did, he did, he did

Oh how he made them roll

Then the funny little man who made them laugh

Sometimes he did

Revealed to them his special plan

His very special funny plan

Knowing they would understand

And maybe laugh sometimes

He made them laugh

Oh yes he did

He did, he did, he did, he did

Their eyes grew wide beneath their lids

And how he made them roll

I first learned the facts from a lunatic

In a dark and quiet room that smelled of stale time and space

There are no people

Nothing at all like that

The human phenomenon is but the sum of densely coiled layers of illusion

Each of which winds itself upon the supreme insanity

That there are persons of any kind

When all there can be is mindless mirrors

Laughing and screaming as they parade about

In an endless dream

But when I asked the lunatic what it was that saw itself within these mirrors

As they marched endlessly in stale time and space

He only rocked and smiled

Then he laughed and screamed

And in his black and empty eyes

I saw for a moment, as in a mirror

A formless shade of divinity

In flight from its stale infinity

Of time and space and the worst of all

Of this world’s dreams

My special plan for the laughter

And the screams

We went to see some little show

That was staged in an old shed

Past the edge of town

And in its beginnings all seemed well

The miniature curtain stage glowed in the darkness

While those dolls bounced along on their strings before our eyes

And in its beginnings all seemed well

But then there came a subtle turning point

Which some had noticed (and I was one)

Who quietly left the show (no, I did not)

Because I could see where things were going

As the antics of those dolls grew strange

And the fragile strings grew taut

With the tiny pullings of tiny limbs

The others around me became appalled

And turned away and abandoned the show

That was staged in an old shed

Past the edge of town

But I wanted to witness what could never be

I wanted to see what could not be seen

But the moment of consummate disaster

When puppets turn to face the puppet master

It was twilight and I stood in the greyish haze of a vast empty building

When the silence was enriched by a reverberant voice

All the things of this world, it said

Are of but one essence

For which there are no words

This is the greater part which has no beginning or end

And the one essence of this world for which there can be no words

Is but all the things of this world

This is the lesser part which had a beginning and shall have an end

And for which words were conceived solely to speak of

The tiny broken beings of this world, it said

The beginnings and endings of this world, it said

For which words were conceived solely to speak of

Now remove these words and what remains, it asks me

As I stood in the twilight of that vast empty building

But I did not answer

The question echoed over and over

But I remained silent until the echoes died

And as twilight passed into evening I felt my special plan

For which there are no words

Moving towards a greater darkness

There are some who have no voices

Or none that will ever speak

Because of the things they know about this world

And the things they feel about this world

Because the thoughts that fill a brain

That is a damaged brain

Because the pain that fills a body

That is a damaged body

Exist in other worlds

Countless other worlds

Each of which stands alone in an infinite empty blackness

For which no words have been conceived

And where no voices are able to speak

When a brain is filled only with damaged thoughts

When a damaged body is filled only with pain

And stands alone in a world surrounded by infinite empty blackness

And exists in a world for which there is no special plan

(When everyone you have ever loved is finally gone)

When everyone you have ever loved is finally gone

When everything you have ever wanted is finally done with

When all of your nightmares are for a time obscured

As by a shining brainless beacon

Or a blinding eclipse of the many terrible shapes of this world

When you are calm and joyful

And finally entirely alone

Then in a great new darkness

You will finally execute your special plan

When everyone you have ever loved is finally gone

When everything you have ever wanted is finally done with

When all of your nightmares are for a time obscured

As by a shining brainless beacon

Or a blinding eclipse of the many terrible shapes of this world

When you are calm and joyful

And finally entirely alone

Then in a great new darkness

You will finally execute your special plan

(Бүгін түнде оның көзінде

Бүгін түнде жарқырау бар

Олардың жарық болғаны сонша, олар жарқырайды

Бүгін түнде Фонтанблю

Ол өте мейірімді

Сонша жанды

Ол мені ойламайды

Оның кішкентай жүрегіне батасын беріңіз

Өзегіне дейін қисық

Бір бөлімді орындау

Неткен қыдыратын, қыдыратын!

Ол бүгін кешке өте көңілді

Ол бүгін кешке                           Ол                                                                    

Сіз оны нанға жая аласыз

Ол бүгін түнде өте тәтті)

Сіз бұрын-соңды жақсы көрген адамдарыңыздың бәрі жоқ болған кезде

Сіз қалағанның бәрі соңында орындалғанда

Барлық қорқынышыңыз бірақ                                                              барлық                               

Жарқыраған мисыз маяк сияқты

Немесе осы әлемнің көптеген қорқынышты пішіндерінің соқыр тұтылуы

Сіз тыныш және қуанышты болған кезде

Соңында мүлдем жалғыз

Содан кейін үлкен жаңа қараңғылықта

Сіз өзіңіздің арнайы жоспарыңызды орындайсыз

Біреуі жоспар болуы керек, біреу көлеңкелерге бұрылғанын айтты

Мен ұйықтап жатқан немесе өлген адам деп сенгенмін

Елестетіп көріңізші, деді ол, жеген салдың барлығын                ——————————————————————————————————————————————————— деді

Оған тістер жыртылады

Оның дәмін татқан тіл

Және бұл дәмге деген аштық

Енді бұл етті алып таста,  деді

Тіс пен тілді алып тастаңыз

Дәмі мен аштығы

Барлығын алыңыз

Бұл менің жоспарым еді

Менің осы әлемге арналған арнайы жоспарым

Мен бұл сөздерді тыңдадым, бірақ ойланбедім

Егер мен ұйықтап жатыр немесе өлді деп ойлаған бұл тіршілік иесі оның жанына жақындап қалса

көру

Тіпті оның ең терең армандарында

Немесе оның ең ұзақ өлімі

Өйткені, мен мұндай жоспарлар, осындай көріністер туралы  естігенмін

Мен олардың алысты көрмегенін білдім

Бірақ жоспар бойынша не талап етілді

Тіл мен тістің, аштық пен еттің шеңберінен шығу керек

Сүйектер мен сүйектердің шаңы және келер желдің ар жағында

шаңды үрлеңіз

Осылайша мен    түн қараңғы                                                                                                                  

Және біртүрлі жарқыраған жарық

Бұл күннің нұрына ештеңе  қарыз болмады

Бұл күн басқа күндер сияқты көрінуі мүмкін

Кішкентай аяқты дірілдерді тағы бір рет сезінеміз

Бізді тағы да үлкен үрей биледі

Бірақ сол күннен кейін басқа болмайды

Бұдан әрі осындай әлемдер болмайды

Себебі менің жоспарым бар

Өте ерекше жоспар

Мұндай әлемдер енді жоқ

Мұндай күндер енді болмайды

Өлудің төрт жолы бар, деп мысқылдық рух маған айтқан болар

Салыстырмалы түрде кенеттен пайда болатын өлім бар

Салыстырмалы түрде бірте-бірте орын алатын өлу бар

Салыстырмалы түрде ауыртпалықсыз болатын өлу бар

Азапқа толы өлім бар

Осылайша әртүрлі тәсілдермен олар біріктіріледі

Кенеттен және біртіндеп

Ауырмайтын және ауыртпалықсыз

Өлудің төрт жолы

Басқа жоқ

Дауыс сөйлеуді тоқтатқаннан кейін де

Мен оны қайта сөйлеуді тыңдадым

Сағат, күн, жылдар өтті

Басқа сөздерді тыңдадым

Дегенмен, естігенімнің бәрі мені еске түсіретін ең әлсіз жаңғырықтар болды

Басқа жоқ

Басқа жоқ

Сол кезде мен бұл дүниені ойлап таба бастадым

Арнайы жоспар?

Бұл дүниеден қашудың жолы жоқ

Ол ұйқыңызға да кіреді

Және оның мәні

Сіз  өз арманыңыздың жетегінде қалдыңыз

Бос болмайтын жерде

Уақыт жоқ жерде мәңгі сақталады

Сізге бұйырмаған нәрсені  жасай алмайсыз

Бұл арманнан құтылуға үміт жоқ

Бұл ешқашан сенікі болған емес

Сіз айтатын сөздердің өзі оның сөздері ғана

Ал сен сатқын сияқты сөйлейсің

Оның үздіксіз азаптауында

Бұл әлемде дизайны бар көптеген адамдар бар

Жабайы және ауқымды реформаларды  армандаңыз

Мен олардың ұйықтап жатқанда сөйлескенін естідім

Керемет мутациялар

Және айлакер жоюлар

Мен олардың қисық үйлердің бұрыштарында сыбырласып жатқанын естідім

Бұл қисық сықырлаған ғаламның аллеялары мен тар көшелерінде

Олар өздерінің жаңа дизайндарымен түзу және дыбысты жасайды

Бірақ           әрқайсысы               әрқайсысы       әрқайсысы  әрқайсысы        әрқайсысы |

Жүрегінде бұзылған

Өйткені олар бұл әлемді жалғыз және түпнұсқа сияқты көреді

Сансыз басқалардың біреуі ғана емес

Кімнің қорқынышты армандары жалғасады

Бір тұқымнан өскен сұмдық бақ сияқты

Мен бұл түс көрушілердің ұйықтап жатқанда сөйлескенін естідім

Мен оларды күтемін

Қараңғы баспалдақтың                               дей            дей                                                         дей

Олар мен туралы ештеңе білмейді

Менің арнайы жоспарымның бірде-бір құпиясы жоқ

Мен олардың әрбір қисық сықырлаған қадамын білемін

Бұл көлеңкелерде күткен біреудің дауысы болды

Кім айға               #                                                                                      Айға                                   |

Және тар көшеге  кіріңіз

Ай сәулесінің күңгірт жылтырында онымен бірге тұрыңыз

Сосын ол маған деді

Ол сыбырлады

Менің жоспарым дұрыс емес

Бұл әлемге арналған арнайы жоспарым қатты қателік болған жоқ

Себебі, ол: «Ешқандай нәрсе жоқ, қайда бару керек емес

Болмайтын ештеңе жоқ және ешкім білмейді

Сіздің жоспарыңыз                            қайта  қайталады

Бұл дүние қате, деп жауап бердім

Балалар үнемі оның соңынан ерді

Олар оның өтіп бара жатқанын көргенде

Күлкілі серуен

Күлкілі адам

Күлкілі, көңілді, көңілді адам

Ол кейде оларды күлдірді

Ол оларды күлдірді, иә, күлді

Ол жасады, жасады, жасады, жасады

О, ол оларды қалай орады

Бір күні ол оларды өзі білетін жерге, ерекше жерге апарды

Және оларға осы дүние туралы нәрселерді айтып берді

Бұл күлкілі, күлкілі, күлкілі дүние

Бұл оларды кейде күлдіретін

Ол оларды күлдірді, иә, күлді

Ол жасады, жасады, жасады, жасады

О, ол оларды қалай орады

Содан кейін оларды күлдірткен көңілді кішкентай адам

Кейде ол жасады

Оларға өзінің ерекше жоспарын ашты

Оның ерекше күлкілі жоспары

Олардың түсінетінін білу

Және кейде күлетін шығар

Ол оларды күлдірді

Иә, ол жасады

Ол жасады, жасады, жасады, жасады

Олардың көздері қабақтарының астынан бақырайып кетті

Және ол оларды қалай айналдырғаны

Мен                                                                                                   

Ескірген уақыт пен кеңістіктің иісі                           қараңғы                                        

Адамдар  жоқ

Ондай ештеңе жоқ

Адам феномені  бір          тығыз       иллюзия   қабат  қосындысы 

Олардың әрқайсысы ең жоғары ақылсыздыққа айналады

Кез келген түрдегі адамдар бар

Ойсыз айналар болуы мүмкін болғанда

Олар шеруге шыққанда күліп, айқайлайды

  шексіз арманда

Бірақ мен жындыдан бұл айналардан нені көрдім деп сұрағанымда

Олар ескірген уақыт пен кеңістікте шексіз жүрді

Ол тек тербеліп, күлді

Сосын ол күліп, айқайлады

Және оның қара және бос көздерінде

Мен айнадағыдай бір сәтке көрдім

Тәңірдің  пішінсіз  реңктері

Ұшып бара жатқан шексіздігінен

Уақыт пен кеңістік және ең жаманы

Бұл дүниенің армандарынан

Күлкіге арналған арнайы жоспарым

Және айқайлар

Біз шағын шоуды көруге  бардық

Бұл ескі сарайда қойылған

Қаланың шетінен өтіңіз

Оның басында бәрі жақсы болып көрінді

Перделердің миниатюралық сахнасы қараңғыда жарқырап тұрды

Сол қуыршақтар біздің көз алдымызда жіптерімен серпіліп жатқанда

Оның басында бәрі жақсы болып көрінді

Бірақ содан кейін жіңішке бұрылыс болды

Мұны кейбіреулер байқады (және мен бір болдым)

Шоудан кім тыныш шықты (жоқ, мен жоқ)

Өйткені  мен  істердің қайда бара жатқанын көрдім

Сол қуыршақтардың еркелігі оғаш болып кетті

Ал нәзік жіптер тартыла берді

Кішкентай аяқ-қолдардың ұсақ тартылуымен

Менің айналамдағылар шошып кетті

Және бұрылып, шоудан бас тартты

Бұл ескі сарайда қойылған

Қаланың шетінен өтіңіз

Бірақ мен болмайтын нәрсенің куәгері болғым келді

Мен көрінбейтін  көргім келдім

Бірақ соңғы апат сәті

Қуыршақтар қуыршақ шеберіне қараған кезде

Ымырт болды, мен үлкен бос ғимараттың сұр тұманында тұрдым

Тыныштық жаңғырық дауыспен                                                                                                                                 тыныштықты Тынышты?

Бұл дүниенің барлық нәрселері, - делінген

Бір ғана мәні бар

Ол үшін сөз жоқ

Бұл басталуы немесе соңы жоқ үлкен бөлігі

Және бұл дүниенің сөзбен жеткізе алмайтын жалғыз мәні

Бұл дүниенің барлық нәрселері

Бұл басталуы болатын және соңы болатын                                                                                                                                                                                                           |

Қай сөздер тек айту үшін ойланған

Бұл әлемнің ұсақ-түйек жаратылысы, делінген

Бұл дүниенің басы мен соңы, - деді

Бұл сөздер тек айту үшін ойланған

Енді осы сөздерді алып тастап, не қалды,                                                                                                                                Осы                                                          |

Мен сол үлкен бос ғимараттың ымыртында тұрдым

Бірақ жауап бермедім

Сұрақ қайта-қайта қайталанды

Бірақ жаңғырғанша үнсіз қалдым

Ымырт кешке енгенде, мен өзімнің ерекше жоспарымды сезіндім

Ол үшін сөз жоқ

Үлкен қараңғылыққа қарай жылжу

Дауыстары жоқ кейбіреулер бар

Немесе ешкім ешқашан сөйлемейді

Себебі осы дүние туралы білетін нәрселер

Және олардың осы әлем туралы сезінетін нәрселері

Өйткені миды толтыратын ойлар

Бұл  зақымданған ми

Өйткені денені толтыратын ауырсыну

Бұл зақымдалған дене

Басқа әлемдерде бар

Сансыз басқа әлемдер

Олардың әрқайсысы шексіз бос қараңғылықта жалғыз тұрады

Ол үшін сөз ойланбаған

Ешбір дауыс сөйлей алмайтын жерде

Ми тек зақымдалған ойларға толған кезде

Зақымдалған дене тек ауруға  толғанда

Ол шексіз бос қараңғылықпен қоршалған әлемде жалғыз тұрады

Ол арнайы жоспары жоқ әлемде бар

(Сіз бұрын-соңды жақсы көргендердің бәрі қайтқанда)

Сіз бұрын-соңды жақсы көрген адамдарыңыздың бәрі жоқ болған кезде

Сіз қалағанның бәрі соңында орындалғанда

Барлық қорқынышыңыз бірақ                                                              барлық                               

Жарқыраған мисыз маяк сияқты

Немесе осы әлемнің көптеген қорқынышты пішіндерінің соқыр тұтылуы

Сіз тыныш және қуанышты болған кезде

Соңында мүлдем жалғыз

Содан кейін үлкен жаңа қараңғылықта

Сіз өзіңіздің арнайы жоспарыңызды орындайсыз

Сіз бұрын-соңды жақсы көрген адамдарыңыздың бәрі жоқ болған кезде

Сіз қалағанның бәрі соңында орындалғанда

Барлық қорқынышыңыз бірақ                                                              барлық                               

Жарқыраған мисыз маяк сияқты

Немесе осы әлемнің көптеген қорқынышты пішіндерінің соқыр тұтылуы

Сіз тыныш және қуанышты болған кезде

Соңында мүлдем жалғыз

Содан кейін үлкен жаңа қараңғылықта

Сіз өзіңіздің арнайы жоспарыңызды орындайсыз