Hourglass For Rosy Abelisk - Current 93

My life is measur’d by this glasse, this glass

By all those little Sands that thorough passe

See how they presse, see how they strive, which shall

With greatest speed speed and greatest quicknesse fall

See how they raise a little Mount, and then

With their owne weight doe levell it agen

But then th’have all got thorough, they give o’re

Their nimble sliding downe, and move no more

Just such is man whose houres still forward run

Being almost finsht ere they are begun

So perfect nothings, such light blasts are we

That ere w’are ought at all, we cease to be

Do what we will, our hasty minutes fly

And while we sleep what do we else but die?

How transient are our Joyes, how short their days!

They creepe on towards us, but flie away

How stinging are our sorrows!

where they gaine

But the least footing there they will remaine

How groundless are our hopes, how they deceive

Our childish thoughts, and onely sorrow leave!

How real are our feares!

they blast us still

Stil rend us, still with gnawing passions fill;

How senseless are our wishes, yet how great!

With that toile we pursue them with that sweat!

Yet most times for our hurts so small we see

Like Children crying for some mercurie

This gapes for Marriage, yet his fickle head

Knows not what cares waite on a Marriage bed

This woves Virginity, yet knows not what

Lonenesse, griefe, discontent, attends that state

Desires of wealth anothers wishes hold

And yet how many have been choak’d with Gold?

This onely hunts for honour yet whop shall

Ascend the higher, shall more wretched fall

This thirsts for knowledge, yet how is it bought?

With many a sleeplesse night and racking though?

This needs will travel, yet how dangers lay

Most secret Ambuscado’s in the way?

These triumph in their Beaty, though it shall

Like a pluck’t Rose or fading Little fall

Another hoasts strong armes, las Giants have

By silly Dwarfes been drag’d unto their grave

These ruffle in rich silke, though ne’re so gay

A well plum’d Peacock is more gay thatn they

Poore man, what art!

A Tennis ball of Errour

A ship of Glasse, toss’d in a Sea of terrour

Issuing in blood and sorrow from the wombe

Crauling in tears and mounting to the tombe

How slippery are thy pathes, how sure thy fall

How art thou Nothing when th’art most of all!

Менің өмірім осы көзілдірікпен, осы стақанмен өлшенеді

Толық өтетін кішкентай Құмдар арқылы

Қараңдар, олардың қалай қысып жатқанын, қалай талпынғанын қараңыз

Ең үлкен жылдамдықпен және ең үлкен жылдамдықпен құлау

Кішкене тауды қалай көтеретінін қараңыз, содан кейін

Өз салмағымен оны теңестіреді

Бірақ содан кейін бәрі мұқият болды, олар береді

Олар төмен қарай икемді сырғып, енді қозғалмайды

Міне, сағаттары әлі алға қарай жүретін адам

Олар басталғанға дейін дерлік финшт болады

Ештеңе жоқ, біз осындай жеңіл жарылыспыз

Мүлдем болуымыз керек болмай болуды тоғамыз

Қолымыздан келгенді істе, асығыс минуттарымыз ұшады

Біз ұйықтап жатқанда, өлгеннен басқа не істейміз?

Қуаныштарымыз қандай өткінші, күндері қандай қысқа!

Олар бізге қарай жылжып барады, бірақ ұшып кетеді

Біздің қайғы-қасіреттеріміз қандай қасіретті!

олар қайдан алады

Бірақ олар ең аз аяқпен қалады

Біздің үмітіміз қандай негізсіз, олар қалай алдады

Балалық ойларымыз, жалғыз мұңымыз кетеді!

Біздің қорқынышымыз қаншалықты шынайы!

олар бізді әлі де жарып жібереді

Әлі күнге дейін бізді ренжітеді, әлі де құмарлықпен толтырады;

Біздің тілектеріміз қаншалықты мағынасыз, бірақ қандай керемет!

Осы еңбекпен біз оларды сол термен қуамыз!

Көбінесе біз азапты көреміз

Кейбір сынап үшін жылап жатқан балалар сияқты

Бұл неке үшін аңқиды, бірақ оның құбылмалы басы

Неке төсегінде не күтіп тұрғанын білмейді

Бұл Қыздықты тоқыды, бірақ не екенін білмейді

Жалғыздық, қайғы, наразылық сол күйге келеді

Басқалардың қалауы байлыққа жетеді

Сонда да қаншасы Алтынға іліккен?

Бұл тек абыройды іздейді, бірақ кім керек

Неғұрлым биікке көтерілсең, соғұрлым бейшара құлайды

Бұл білімге құштар, бірақ оны қалай сатып алады?

Ұйқысыз түндер көп болса да?

Бұл қажеттіліктер саяхаттайды, бірақ қауіптер қаншалықты жатыр

Ең құпия Ambuscado жолында ма?

Бұл жеңіс, бірақ ол

Жұлынған раушан немесе солып бара жатқан кішкентай күз сияқты

Тағы бір күшті қару бар, ал Лас Гиганттар бар

Ақымақ ергежейлілерді бейітіне сүйреп апарды

Бұл гейлер болмаса да, бай жібектен жасалған

Алхоры тауыс оларға қарағанда гей

Бейшара, неткен өнер!

Қате теннис добы

Террор теңізіне лақтырылған Гласс кемесі

Құрсақтағы қан мен қайғы-қасірет

Көз жасына                                     

Сенің жолдарың тайғақ, құлағаның қандай сенімді

Сен бәрінен бұрын Ештеңе емессің!