Horsey - Current 93

She’s pouring brown gold

Into her veins

She lost her own way

Years ago

Her sister calls her

From the dark side of the night

And she falls with that call

It’s the only way out

She tells me «I love you»

But it’s only a game

So she slides through the silence

She’s fixing her time

To fall back into darkness

Again with a smile

«Don't touch me, I’m falling»

She laughs in the night

«Don't touch me, I shall return

When the wheel comes around

You see, we’re all born to suffer

We’re all born to fall

In a gry shaded world

That calls us to zero»

Her mothr mouth slits

Her father lies taken

She touches my body

But I crouch up to die

Down the Ramblas we’re walking

In Reykjavik we’re talking

The snow is moon-cold

The room freezes over

She’s reading a book

She’s finished it years ago

She’s tearing up paper

She’s tearing up life

But she only starts thinking

When her blood is brown

Gold is the colour

She promised me she’d wear

But Christ’s Blood turns black

His body she wears

But she dips Him in waters

Confession of faith

It’s hard to believe you

When you spit in my face

I don’t want to touch you

I don’t want to lie

In the brown-red gold slumber

You’ve taken to ride

I remember I was thinking

Only of you

But you shattered me nightly

You broke all your rules

I found myself falling

And then

And then

Through the wreckage of this parched life

And the pain of the next one

I said «fucking over

All of this is shit»

But still the wind calls

«Imperium»

When you rage at the Conqueror

You only rage at yourself

When you torture the Anointed

You only torture yourself

And you’ve listened to Piaf

But not to the Christ

So you sparkle the seconds

Then dissolve into mist

And the fog closes in

And you think about Crowley

You think it’s a game

But the game is just you

When shall you stop hiding

In the heart of your night?

When the cold tramway beckons

Where the cold tramway stops

And — Christ — I was thinking

Of your bent arm

«It is blue on the inside

It is blue on the outside»

You said, and then you buckled

As if you might die

There’s no point in living!

There’s no point in life!

And sometimes I hear you

At the back of my mind

And a golden door opens

But no light appears

There’s spit on the bridle

And there’s blood on the saddle

And you sleep in the shit

You’ve shut in yourself

And Christus is Equus

And Equus is God

And His name flies with fury

And the wind cuts through you

You follow in footsteps

Trod by a flower

Then I wanted to hold you

But You’re destined to fall

Ол қоңыр алтын құйып жатыр

Оның тамырына

Ол өз жолын жоғалтты

Бірнеше жылдар бұрын

Оны әпкесі шақырады

Түннің қараңғы жағынан

Және ол бұл қоңыраумен құлап қалады

Бұл шығудың жалғыз жолы

Ол маған «Мен сені сүйемін» дейді

Бірақ бұл тек ойын

Осылайша ол тыныштықта сырғып өтеді

Ол өз уақытын белгілейді

Қараңғылыққа қайта түсу үшін

Тағы да күлімсіреп

«Маған тиіспе, мен құлап жатырмын»

Ол түнде күледі

«Маған тиіспе, мен қайтып келемін

Дөңгелек айнала келгенде

Көрдіңіз бе, біз бәріміз азап шегу үшін туғанбыз

Біз бәріміз құлау үшін туылғанбыз

Бұл бізді нөлге шақырады »

Анасының аузы жыртылады

Әкесі жалған

Ол менің денемді ұстайды

Бірақ мен өлу үшін еңкейемін

Рамбласпен төмен қарай жүреміз

Рейкьявикте біз сөйлесіп жатырмыз

Қар айдай салқын

Бөлме мұздап қалады

Ол кітап оқып жатыр

Ол  жыл                                                                                                                       |

Ол қағазды жыртып жатыр

Ол өмірді бұзады

Бірақ ол тек ойлана бастайды

Оның қаны қоңыр болған кезде

Алтын түс 

Ол маған киемін деп уәде берді

Бірақ Мәсіхтің қаны қара болады

Оның денесін ол киеді

Бірақ ол Оны суға  батырады

Сенімді  мойындау

Сізге сену қиын

Сіз менің бетіме  түкіргенде

Мен сізге қол тигізгім келмейді

Мен өтірік айтқым келмейді

Қоңыр қызыл алтын ұйқыда

Сіз   мінуге                                                                                                                                                                                                                                                                                               |

Мен ойлағаным есімде

Тек сізден

Бірақ сен түнде мені сындырдың

Сіз барлық ережелеріңізді бұздыңыз

Мен құлап бара жатқанымды байқадым

Содан соң

Содан соң

Осы құрғақ өмірдің қирандылары арқылы

Ал келесінің азабы

Мен «бәлен

Мұның  бәрі   боқ »

Бірақ бәрібір жел шақырады

«Империя»

Жаулап алушыға ашуланғанда

Сіз тек өзіңізге ашуланасыз

Майланғандарды қинаған кезде

Сіз тек өзіңізді қинайсыз

Сіз Пиафты тыңдадыңыз

Бірақ Мәсіхке емес

Осылайша секундтарды жарқыратасыз

Содан кейін тұманға ерітіңіз

Ал тұман жабылады

Ал сен Кроули туралы ойлайсың

Сіз бұл ойын деп ойлайсыз

Бірақ ойын тек сіз

Жасыруды қашан қоясың

Түннің жүрегінде ме?

Салқын трамвай шақырғанда

Салқын трамвай тоқтайтын жерде

Ал — Христос — деп ойладым

Бүгілген қолыңыздан

«Ол ішкі  көгілдір 

Ол сыртқы көк»

Сен айттың да, сен бүйрегіңнен бастың

Өліп қалуыңыз мүмкін сияқты

Өмір сүрудің мәні жоқ!

Өмірдің мәні жоқ!

Мен сені кейде естимін

Менің ойымның артында 

Ал алтын есік ашылады

Бірақ ешқандай жарық пайда болмайды

Тізбекте түкіріп жатыр

Ал ер-тоқымда қан бар

Ал сіз  жеңілде ұйықтайсыз

Сіз өзіңізді жабып қойдыңыз

Ал Христус — Эквус

Ал Equus  Құдай

Және Оның есімі қаһармен ұшады

Ал жел сені кесіп өтеді

Сіз ізбен                                                 

Гүлмен троту

Сосын мен сені ұстағым келді

Бірақ сіз құлдырайсыз