Black Flowers, Please - Current 93

Oh when I saw you standing there

Wild flowers dying in Your hair

Child of harvest time coughing up must

Black flowers' dull perfume trailing in dust

Hoisting dark pennants at the spike of the hill

Your smile started bleeding and then the nil

Shearing and sharing Your Love and Your Rage

Whilst hawk’s head descending

Spewed out a new age

It isn’t very good

In the dark dark wood

In the middle of the night

When there isn’t any light

«There are four corners to the world» She said

«And every one is manned with Fire and Ice»

Through black glass darkly I can see Her truth

Arrayed and raised and raising walls of war

She points to squares of wax and writes backwards

I veil my face from Her and from Her light

The pointless games she plays out for want of power

To slake our bloodlust and for sake of pain

Her ugly shapes breeding in Her secret mound

The Call of Aethyrs and the Dog Star crawl

There’s one cracked bottle with no label on

She nods and gestures limply with Her broken smile

«Do you fear Death» she says to me and shows me seven scars

The seven seals of Her seven years of Rose Cross madness

«Well christus tell us that little children suffer-

It’s only right that we should learn to suffer too»

The first seven are red as blood

The second seven not so red

The third seven like whitish smoke

And all the world seemed to be in darkness

And all the world seemed to be in brightness

There are four corners to the world I lie

In forms of fire have lurked across its floor

And little banners displaying their little creeds

Have made our season on earth as red as poppy fields

«There are four corners to the world» She sighs

«There are four corners to the world» She cries

«There are four corners to the world» She lies

«There are four corners to the world» She dies

Сенің сол жерде тұрғаныңды көргенде

Шашыңызда солып тұрған жабайы гүлдер

Егін мезгіліндегі бала міндетті түрде жөтелді

Қара гүлдердің күңгірт хош иісі шаңда  соғып жатыр

Төбенің төбесінде қара вымпелдерді ілу

Сенің күлкіңнен қан кете бастады, сосын нөл

Сүйіспеншілігіңіз бен ашуыңызды кесу және бөлісу

Сұңқардың басы төмен түсіп жатқанда

Жаңа  жасты ашты

Бұл өте жақсы емес

Қараңғы қара ағашта

Түн ортасында

Ешқандай жарық болмаған кезде

«Дүниенің төрт бұрышы бар» деді ол

«Әрқайсысы от пен мұзбен жабдықталған»

Қара шыныдан мен оның шындығын қараңғылықпен көре аламын

Жиналған, көтерілген және көтерілген соғыс қабырғалары

Ол балауыздың шаршыларын көрсетіп, кері жазады

Мен бетімді одан және оның нұрынан жасырамын

Ол билікке мұқтаждық үшін ойнайтын мағынасыз ойындар

Қанқұмарлығымызды сейілту үшін және ауырсыну үшін

Оның ұсқынсыз пішіндері оның құпия қорғанында өседі

Аэтирлердің қоңырауы және ит жұлдызы жорғалайды

Жапсырмасы жоқ бір жарылған бөтелке бар

Ол басын изеді және өзінің сынған күлкісімен әлсірейді

«Өлімнен қорқасың ба» деп ол маған жеті тыртықты көрсетеді

Оның жеті жылдық Роза Крест ессіздігінің жеті мөрі

«Мәсіх бізге айтшы, кішкентай балалар азап шегеді...

Біз де азап шегуді үйренгеніміз дұрыс»

Алғашқы жетеуі қан сияқты қызыл

Екінші жеті қызыл емес

Үшінші жетеуі ақ түтінге ұқсайды

Бүкіл әлем қараңғылықта болып көрінді

Және бүкіл әлем жарықтылыққа түскен сияқты

Мен өтірік айтатын дүниенің төрт бұрышы бар

Өрттің пішіндері оның еденінде жасырынған

Және кішкентай баннерлер олардың кішкентай сенімдерін көрсетеді

Жердегі маусымымызды көкнәр егісіндей қызыл етіп жасадық

«Дүниенің төрт бұрышы бар» деп күрсінді

«Дүниенің төрт бұрышы бар» Ол жылайды

«Дүниенің төрт бұрышы бар» Ол өтірік айтады

«Дүниенің төрт бұрышы бар» Ол қайтыс болады