Imprints - Counterparts

Hands of hesitation intersect and leave me dead

Sharpening their edges inches from my neck

Inhaling the uncertainty that hangs above my head

With portraits of my death carved into my chest

Running without feeling in our legs

We don’t appreciate the cuts that we’ve collected

Drifting through a swarm of thorns

As our agony reminds us these scars were self-inflicted

I’ll give you every second until I’m gone

I hate it here and never want to leave

I hoped this flame would burn forever

And I’ll give you every second until I’m gone

Staring in the face of my own fate

I hate it here and never want to leave

The imprints I have left will surely fade

But the memories remind us we shared the same pain

I’ll give you every second until I’m gone

I hate it here and never want to leave

I hoped this flame would burn forever

And I’ll give you every second until I’m gone

Staring in the face of my own fate

I hate it here and never want to leave

I will incinerate myself

In my own circle of hell

A blind world won’t read my lips

Though it might hear my faint farewell

I will incinerate myself

In my own circle of hell

A blind world won’t read my lips

Though it might hear my faint farewell

All living things will starve

Cradled in complacency

Content inside the coffin I’ve created

I hate it here and never want to leave

Екіленетін қолдар қиылысып, мені өлі қалдырды

Олардың жиектерін мойынымнан дюйм қайрау

Менің басымда тұрған белгісіздікпен дем алу

Кеудемде кесілген өлім портреттерімен 

Аяғымызды сезбестен жүгіру

Біз жинаған қысқартуларды бағаламаймыз

Тікенектер шоғырының арасынан өтіп бара жатыр

Біздің азап бізге бұл тыртықтардың өзінен-өзі түскенін еске салады

Мен кеткенше секунд сайын беремін

Мен бұл жерді жек көремін және ешқашан кеткім келмейді

Мен бұл жалын мәңгілік жанып кетеді деп үміттендім

Мен кеткенше мен саған секунд сайын беремін

Өз тағдырыма қарап

Мен бұл жерді жек көремін және ешқашан кеткім келмейді

Менде қалдырған іздер міндетті түрде өшеді

Бірақ естеліктер біздің                                                                    Бірақ бір қайғыны  бөліскенімізді  еске салады

Мен кеткенше секунд сайын беремін

Мен бұл жерді жек көремін және ешқашан кеткім келмейді

Мен бұл жалын мәңгілік жанып кетеді деп үміттендім

Мен кеткенше мен саған секунд сайын беремін

Өз тағдырыма қарап

Мен бұл жерді жек көремін және ешқашан кеткім келмейді

Мен өзімді өртеп жіберемін

Менің өз тозақтың  шеңберімде 

Соқыр дүние менің ернімді оқымайды

Бұл менің әлсіз қоштасуымды еститін шығар

Мен өзімді өртеп жіберемін

Менің өз тозақтың  шеңберімде 

Соқыр дүние менің ернімді оқымайды

Бұл менің әлсіз қоштасуымды еститін шығар

Барлық тіршілік иелері аштыққа ұшырайды

Көңілге бөленген

Мен жасаған табыттың ішіндегі мазмұн

Мен бұл жерді жек көремін және ешқашан кеткім келмейді