Desierto - Christina Rosenvinge

Aín no sé con exactitud

Por qué miraba hacia atrás

En el cielo sentí una luz

Pudo la curiosidad

Y perdón por la ingratitud

Por desobedecer

Es que me falta esa virtud

Cerrar los ojos, correr

Ahora pienso en ti, pienso en él

Eres tan justo, eres tan cruel

Soy la culpable, soy la que es infiel

No siento el alma, siento la piel

Y al despertar

El viento vuelve a soplar

Me arrastra muy lejos de ti

A la noche en que me perdí

A la sombra de un abedul

Vi tantas tardes pasar

Ay mi niña, su mundo azul

Se quemó con la ciudad

Agotada la juventud

Solo quedaba aspirar

A otra forma de esclavitud

Buscando en la oscuridad

Ahora pienso en él

Pienso en mi

Arrodillados en nuestro jardín

Bajo la luna perversa de abril

Curando el cuerpo

Volviéndolo a herir

Y al despertar

El viento vuelve a soplar

Me arrastra muy lejos de ti

A la noche en que me perdí

Al despertar

El viento vuelve a soplar

Me arrastra muy lejos de ti

A la noche en que me perdí

Мен нақты білмеймін

неге артыма қарадым

Аспанда мен бір жарықты сезіндім

қызығушылық тудыруы мүмкін

Ал ризашылық үшін кешіріңіз

бағынбағаны үшін

Маған сол қасиет жетіспейді ме

Көзіңді жұмы, жүгір

Енді мен сені ойлаймын, мен оны ойлаймын

Сен сондай әділ, қатыгезсің

Кінәлі менмін, опасыз менмін

Мен жанды емес, теріні сезінемін

және сіз оянғанда

Қайтадан жел соғады

мені сенен алысқа сүйреп апарады

Түнге дейін мен адасып кеттім

Қайыңның көлеңкесінде

Мен көп түстен кейін өткенін көрдім

Әй, қызым, оның көк әлемі

Ол қаламен бірге өртенді

таусылған жастар

Тек ұмтылу ғана қалды

Құлдықтың басқа түріне

қараңғыда іздеу

қазір мен оны ойлаймын

Мен өзімді ойлаймын

Біздің бақшада тізе бүгіп

Сәуірдің зұлым айының астында

денені сауықтыру

оны қайтадан ренжітеді

және сіз оянғанда

Қайтадан жел соғады

мені сенен алысқа сүйреп апарады

Түнге дейін мен адасып кеттім

оянғанда

Қайтадан жел соғады

мені сенен алысқа сүйреп апарады

Түнге дейін мен адасып кеттім