Memorial Embers - Chalice

Where once a naive child learnt the ropes of life and pain

An ashen path has forged to view those remnants with disdain

As leaves descending earthward are a seasonal display

Within those trees and subtle breeze I fell to grace today

Where once a sheltered boy had learnt the sadness of his past

An ashen path has forged to burn the memories at last

As snakes discard their fettered skin and carry on the same

Without that flesh the life is fresh, as though reborn again

Shadows of a candle once adorned

With ambiance beneath a dying flame

Unending is the grief so long alone

The crying light to death reborn again

Reborn again

Reborn again

Today the snakes lie naked

And the land’s adorned with leaves

And I rest upon the sunset

With a soul that’s learnt to breathe

Today I fell to grace

Amongst a thousand rising embers

Beneath the sky they fade and die

At last… lest I remember

Бір кездері аңғал бала өмір мен азаптың арқанын үйренген

Аша жолы сол қалдықтарды идентификациямен көруге мәжбүр етті

Жерге қарай түсетін жапырақтар маусымдық көрініс болып табылады

Сол ағаштар мен нәзік желдің ішінде мен бүгін рахаттандым

Бір кездері пана болған бала өткен өмірінің қайғысын білген

Күлді жол ақыры естеліктерді күйдірді

Жыландар кісенделген терісін тастап,                       

Бұл тәнсіз өмір жаңадан туылғанымен, жаңа

Бір кездері сәнді шамның көлеңкелері

Сөніп бара жатқан жалынның астында атмосферамен

Ұзақ уақытқа созылған қайғы-қасірет

Өлімге дейін жылайтын нұр қайта туды

Қайтадан туылды

Қайтадан туылды

Бүгінде жыландар жалаңаш жатыр

Ал жер жапырақтармен безендірілген

Мен күн батқанда демаламын

Тыныс алуды үйренген жанмен 

Бүгін мен рахаттандым

Мың көтерілген шоқтардың арасында

Аспан астында олар сөніп, өледі

Ақырында… есімде қалмасын