Abyss - Chalice

Immutable, in mists of gold beyond this Acheron

How grandiose the touch will be when each caress is gone

How bitter rests bereavement on the souls of those bereaved

Funereal our lust, through an eternity conceived

This grim fa§ ade of misery we never chose to share

Do not the spineless crumble when their backbone isn’t there?

Tomorrow they will rise to find these remnants on the dew

And realize with downcast eyes the guilt they never knew

The dawn shall bring what lies beyond the shadows of our dreams

An end to misconceptions through a tragedy it seems

Alone we strive to greet the night as fates' benign embrace

Seduces from a sanctuary beyond the life we face

A love to curse this loveless earth, a weakness in a portal

To humankind we bid farewell and thus retreat … immortal

Осы Ахеронның арғы жағындағы алтын тұманында өзгермейтін

Әр сипау жоғалған кезде жанасу қаншалықты керемет болады

Қайтыс болғандардың жаны ауырады

Ойланатын мәңгілік арқылы біздің нәпсімізді жерлеңіз

Бұл қайғылы қасіретті біз ешқашан бөліскен емеспіз

Омыртқасы жоқ кезде, омыртқасы бұзылмай ма?

Ертең олар шық үстінде осы қалдықтарды табу үшін көтеріледі

Және олар ешқашан білмеген кінәсін төмен көздерімен түсініңіз

Таң біздің арманымыздың көлеңкесінен тыс нәрсені әкеледі

Трагедия арқылы қате түсініктердің аяқталуы

Жалғыз біз түнді тағдырдың құшағында қарсы алуға тырысамыз

Бізді                                     өмір                                  

Бұл ғашықтықсыз жерді қарғысқа сүйіспеншілік, портал әлсіздігі

Адамзатқа біз қоштасуды және осылайша шегінді ... Өлмес