Il Comico (Sai Che Risate) - Cesare Cremonini

Sono stato anche normale,

in una vita precedente

m’hanno chiesto «che sai fare?»

«So far ridere la gente»,

menomale

che non ho fatto il militare.

Si, menomale,

sai che risate.

C'è chi non conosce Dante,

chi c’ha tutto da imparare,

chi è felice quando piange,

chi si veste da soldato a carnevale,

io mi nascondo tra la gente,

si, a carnevale non so che fare.

Tu vestita da bambina,

prigioniera, vuoi scappare

da una perfida regina

così seria da star male.

Non so dirti una parola,

non ho niente di speciale,

ma se ridi poi vuol dire

che una cosa la so fare

se mi lancio in un’aiuola,

casco e non mi faccio

male.

E l’occhio ride ma ti piange il cuore,

sei così bella ma vorresti morire,

sognavi di essere trovata

su una spiaggia di corallo una mattina

dal figlio di un pirata,

chissà perché ti sei svegliata.

Si rincorrono i ricordi

come cani nel cortile

e tu nemmeno te ne accorgi,

come un fesso vorrei farti innamorare,

no ti prego non andare,

se puoi rimani

fino a domani.

qui, vestita da bambina,

prigioniera, vuoi scappare

da una perfida regina,

col tuo principe immortale.

Non so dirti una parola

non ho niente di speciale,

ma se ridi poi vuol dire

che una cosa la so fare,

se mi lancio in un’aiuola,

casco e non mi faccio.

E l’occhio ride ma ti piange il cuore,

sei così bella ma vorresti morire,

sognavi di essere trovata

su una spiaggia di corallo una mattina

dal figlio di un pirata,

chissà perché ti sei svegliata.

E il mondo ride se mi piange il cuore,

sei così bella ma vorresti sparire

in mezzo a tutte queste facce

come se con te sparisse anche il dolore,

senza lasciare tracce.

E l’occhio ride ma ti piange il cuore.

Sognavi di essere trovata

su una spiaggia di corallo una mattina

dal figlio di un pirata,

chissà perché ti sei svegliata.

(Grazie a EnricoZeroDx per questo testo)

Мен де қалыпты болдым,

алдыңғы өмірде

олар менен «сен не істей аласың?» деп сұрады.

«Мен адамдарды күлдіре аламын»,

бұл жақсы

Мен әскерде болмағаным.

Иә, бақытымызға орай,

қандай күлкі екенін білесің.

Дантені білмейтіндер бар,

кімнің үйренетіні бар,

жылағанда кім қуанады,

карнавалда солдат болып киінген,

Мен адамдардың арасында жасырынамын,

иә, карнавалда мен не істерімді білмеймін.

Балаша киіндіңіз,

Тұтқын, сенің қашқың келеді

зұлым патшайымнан

қатты ауырады.

Мен саған бір сөз айта алмаймын

Менде ерекше ештеңе жоқ,

бірақ егер сіз күлсеңіз, бұл дегеніміз

Мен бір нәрсені істей аламын

Мен өзімді гүлзарға тастасам,

дулыға және мен жасамаймын

жаман.

Көз күледі, бірақ жүрегің жылайды,

сен өте әдемісің, бірақ өлгің келеді

табуды армандадыңыз

бір таңертең маржан жағажайында

қарақшының ұлынан,

неге оянғаныңды кім білсін.

Естеліктер бірінен соң бірі жүгіреді

ауладағы иттер сияқты

және сіз оны байқамайсыз да,

Мен ақымақ сияқты сені ғашық еткім келеді,

жоқ өтінемін барма

қала алсаң

ертеңге дейін.

Мұнда, балаша киінген,

Тұтқын, сенің қашқың келеді

зұлым патшайымнан,

сіздің өлмейтін ханзадаңызбен.

Мен саған бір сөз айта алмаймын

Менде ерекше ештеңе жоқ,

бірақ егер сіз күлсеңіз, бұл дегеніміз

Мен бір нәрсені істей аламын,

Мен өзімді гүлзарға тастасам,

дулыға және мен жасамаймын.

Көз күледі, бірақ жүрегің жылайды,

сен өте әдемісің, бірақ өлгің келеді

табуды армандадыңыз

бір таңертең маржан жағажайында

қарақшының ұлынан,

неге оянғаныңды кім білсін.

Жүрегім жыласа әлем күледі,

сен өте әдемісің, бірақ жоғалып кеткің келеді

осы жүздердің барлығының ортасында

ауырсыну сенімен бірге жоғалып кеткендей,

із қалдырмай.

Көз күледі, бірақ сенің жүрегің жылайды.

Сіз табылуды армандадыңыз

бір таңертең маржан жағажайында

қарақшының ұлынан,

неге оянғаныңды кім білсін.

(Осы мәтін үшін EnricoZeroDx-ке рахмет)