Duparc: La vie antérieure - Carole Farley, Orchestre Symphonique de la R.T.B.F. Bruxelles, Jose Serebrier

J’ai longtemps habité sous de vastes portiques

Que les soleils marins teignaient de mille feux

Et que leurs grands piliers, droits et majestueux

Rendaient pareils, le soir, aux grottes basaltiques

Les houles, en roulant les images des cieux

Mêlaient d’une façon solennelle et mystique

Les tout-puissants accords de leur riche musique

Aux couleurs du couchant reflété par mes yeux

C’est là que j’ai vécu dans les voluptés calmes

Au milieu de l’azur, des vagues, des splendeurs

Et des esclaves nus, tout imprégnés d’odeurs

Qui me rafraîchissaient le front avec des palmes

Et dont l’unique soin était d’approfondir

Le secret douloureux qui me faisait languir

Мен көптен бері кең портиктердің астында тұрдым

Теңіздің күн сәулесі мыңдаған нұрға бөленді

Және олардың үлкен тіректері түзу және айбынды

Кешке базальт үңгірлері сияқты жасалған

Аспан бейнелерін дөңгелетіп, толқиды

Салтанатты және мистикалық түрде араласады

Олардың бай музыкасының құдіретті аккордтары

Менің көзім шағылысқан күннің батуы түстерінде

Бұл жерде мен тыныш рахатта өмір сүрдім

Лазура, толқындар, сән-салтанат арасында

Ал жалаңаш құлдар, бәрі иіске малынған

Маңдайымды пальма жапырақтарымен суытқан кім

Ал тереңдету кімнің қамы еді

Мені аңсаған азапты сыр