Éramos distintos - Cafe Quijano

Eramos distintos, siempre lo dijimos

Éramos distintos

Hasta que quisimos y pudimos descubrirnos

Éramos distintos

Y quién iba a decir que no era más que una ilusión;

Supimos, con el tiempo, que no basta con amor

Cuantas veces vimos que éramos distintos

No era la verdad… Éramos igual que los demás.

Y me duelen los recuerdos que

se olvidan de que fuimos

Algo más que un desatino, mucho más que un mal destino

Y me duele ver que siempre nos creimos convencidos

De que el otro era el motivo de que todo esté perdido.

Era yo tu espejo,

tú eras mi reflejo

Éramos el mismo

Eramos dos gotas con distinto recorrido

Éramos distintos

Y quien iba a creer que siendo iguales no pudimos

Hacer el sueño eterno y reir en el camino

Cuantas veces vimos que éramos distintos!

No era la verdad, éramos igual que los demás.

Y me duelen los recuerdos que se

olvidan de que fuimos

Algo más que un desatino, mucho más que un mal destino

Y me duele ver que siempre nos creimos convencidos

De que el otro era el motivo de que todo esté perdido

Y me duele convertirme en nostalgia sin olvido

En abrazos encogidos que no abrazan con cariño

Y me duele imaguinarme quien se cruza en tu camio

Y me duele, sobre todo, no poder soñar contigo

No poder morir contigo

Біз әртүрлі болдық, біз оны үнемі айтатынбыз

біз басқаша едік

Біз өзімізді ашқымыз келгенше

біз басқаша едік

Ал бұл елес деп кім айта алады;

Біз уақыт өте келе махаббат жеткіліксіз екенін түсіндік

Өзгеше екенімізді қанша рет көрдік

Бұл шындық емес еді... Біз де басқалар сияқты едік.

Және мені ауыртқан естеліктер

олар біздің болғанымызды ұмытады

Қателіктен де, жаман тағдырдан да көп нәрсе

Әрқашан өзімізді сенімді деп ойлайтынымызды көргенде жүрегім ауырады

Бәрінің жоғалуына екіншісі себеп болды.

Мен сенің айнаң болдым

сен менің бейнем едің

біз бірдей болдық

Біз екі тамшы едік

біз басқаша едік

Ал тең бола алмағанымызға кім сенеді

Мәңгілік ұйықтап, жолда күліңіз

Біз басқаша екенімізді қанша рет көрдік!

Бұл шындық емес еді, біз де басқалар сияқты едік.

Ал мен білетін естеліктер жанымды ауыртты

олар біздің қандай болғанымызды ұмытады

Қателіктен де, жаман тағдырдан да көп нәрсе

Әрқашан өзімізді сенімді деп ойлайтынымызды көргенде жүрегім ауырады

Бәрінің жоғалуына екіншісі себеп болды

Ал ұмытпай сағынышқа айналу жанымды ауыртады

Сүйіспеншілікпен құшақтаспайтын қысылған құшақтарда

Сіздің жолыңызды кім кесіп өтетінін елестету маған ауыр тиеді

Ал сен туралы армандай алмау ең алдымен жанымды ауыртады

сенімен бірге өле алмау