Sol - Blanco White

In a town on the heights,

We met in sound,

Let the cover of night

Draw us down,

Further south

Where I was young

And caught up,

In the skies on the way.

I see them now.

I’m not the same,

Nor you with your little one

Who needs more than love.

A mother afraid,

I had it so easy,

You were the one who fought.

Was I a better man

When you held me up,

And gave me back more than time?

Was I a better man,

With you Sol?

Maybe time has the key,

To one last door.

Where our eyes cannot meet

Without being sure,

That the sound had always

Run inside us,

From a start out of reach,

I see it now.

I’m not the same,

Nor you with your little one

Who needs more than love.

A mother afraid,

I had it so easy,

You were the one who fought.

Was I a better man

When you held me up,

And gave me back more than time?

Was I a better man,

With you Sol?

Some shimmers hide the way,

And when the idols are gone

The sun raises others the same,

Knowing well,

The silent thought has no answer, no.

Maybe I was too blind

To recognize

The buried fire

Was lying aglow.

If I need no forgiveness

I’m all but forgotten,

Lost in the changing of the times.

With dust on the table,

The quena lies broken,

Waiting on one last songline,

To live another life

Dream it Sol.

Said I’m sorry that I never wrote,

Though I meant to I just couldn’t start.

Most of the time I spend alone,

Just trying to make sense of it all.

Have you ever been alone?

No you ain’t ever been alone,

No, not really Sol.

No you ain’t ever been alone,

No, not really Sol.

Биіктегі қалада,

Біз дыбыста кездестік,

Түннің мұқабасы болсын

Бізді төмен түсір,

Одан әрі оңтүстік

Мен жас кезім

Және қуып жетті,

Аспанда жолда.

Мен оларды қазір көріп тұрмын.

Мен бірдей емеспін,

Сіз де кішкентайыңызбен

Кімге махаббаттан артық керек.

Ана қорқады,

Маған оңай болдым,

Ұрысқан сен едің.

Мен жақсы адам болдым ба?

Мені ұстаған кезде,

Және маған одан да көп уақыт берді ме?

Мен жақсы адам болдым ба,

Сол сенімен ба?

Уақыттың кілті бар шығар,

Соңғы есікке дейін.

Көзіміз тоғыспайтын жерде

Сенімсіз,

Бұл дыбыс әрқашан болды

Ішімізде жүгіріп,

Қолжетімсіз басынан 

Мен қазір көремін.

Мен бірдей емеспін,

Сіз де кішкентайыңызбен

Кімге махаббаттан артық керек.

Ана қорқады,

Маған оңай болдым,

Ұрысқан сен едің.

Мен жақсы адам болдым ба?

Мені ұстаған кезде,

Және маған одан да көп уақыт берді ме?

Мен жақсы адам болдым ба,

Сол сенімен ба?

Кейбір жарқырағандар жолды жасырады,

Ал пұттар жойылған кезде

Күн басқаларды да солай көтереді,

Жақсы білу,

Үнсіз ойдың жауабы жоқ, жоқ.

Мүмкін мен тым соқыр болған шығармын

 тану

Жерленген от

Жарқырап жатып қалды.

Маған кешірім керек болмаса

Мен бәрібір ұмыттым,

Заманның құбылуында адасып.

Үстелде шаңмен,

Кена бұзылған,

Соңғы бір әнді күтемін,

Басқа өмір сүру үшін

Армандаңыз.

Мен ешқашан жазбағаным үшін кешірім сұрадым,

Мен бастаймын болса да бастай алмадым.

Көп уақытымды жалғыз өткіземін,

Мұның бәрін түсінуге тырысады.

Сіз жалғыз болдыңыз ба?

Жоқ, сіз ешқашан жалғыз болған жоқсыз,

Жоқ, шынымен Сол емес.

Жоқ, сіз ешқашан жалғыз болған жоқсыз,

Жоқ, шынымен Сол емес.