Двенадцатый игрок - Бивни

Мы верим в тебя, Зенит!

Мы верим в тебя, Зенит!

Мы верим в тебя, Зенит!

Мы верим в тебя, Зенит!

Мы верим в тебя, Зенит!

Мы верим в тебя, Зенит!

Мы верим в тебя, Зенит!

Мы верим в тебя, Зенит!

У милицейского кордона стою, курю перед игрой,

Я здесь совсем не посторонний, я здесь — родной!

Пленёный стадионным братством, где каждый матч до хрипоты.

Малыш под номером двенадцать, я был таким же, как и ты.

Ах, эта молодость лихая струной натянутой звенит,

Когда вокруг всё полыхает: «Зенит!""Зенит!»

Во имя города сражаться, где вовсе не до доброты,

Эй, парень с номером двенадцать, я был таким же, как и ты.

А жизнь моя, как скользкий мячик, летела в створ своих ворот,

Медали, кубки и неудачи — за годом год!

Семья, дела — не расхлебаться, лишь кайф зенитной высоты.

Мужик под номером двенадцать, ведь я такой же, как и ты.

Стою, смотрю на эти лица: шагает мимо бодрый дед,

Он без раздумий снова тратит остатки пенсии на билет.

Эх, старость, некуда деваться, когда не потрошат менты.

Эй, дед под номером двенадцать, я буду точно как и ты.

Родятся новые фанаты, уйдут герои прошлых лет,

Есть в этой летописи даты моих побед!

За нас, за паренька, за деда!

Вперёд, Зенит!

Дави врагов!

Играем только на победу!

Мы все — двенадцатый игрок!!!

Мы сильнее всех!

Мы сильнее всех!

Мы сильнее всех!

Мы сильнее всех!

Раз, два, три!

Зенитушка, дави!

Раз, два, три!

Зенитушка, дави!

Раз, два, три!

Зенитушка, дави!

Раз, два, три!

Зенитушка, дави!

Всем спасибо, все свободны!

Хэй!

Хэй!

Всем спасибо, все свободны!

Хэй!

Хэй!

Всем спасибо, все свободны!

Хэй!

Хэй!

Біз саған сенеміз, Зенит!

Біз саған сенеміз, Зенит!

Біз саған сенеміз, Зенит!

Біз саған сенеміз, Зенит!

Біз саған сенеміз, Зенит!

Біз саған сенеміз, Зенит!

Біз саған сенеміз, Зенит!

Біз саған сенеміз, Зенит!

Мен полиция қоршауында тұрмын, ойын алдында темекі шегемін,

Мен бұл жерде мүлде бөтен емеспін, мен бұл жерде туғанмын!

Әр матчы қарлығып өтетін стадион ағайындықты баурап алды.

Он екі нөмірлі бала, мен де сен сияқты едім.

Әй, бұл жалынды жас керілген жіппен шырылдады,

Айналаның бәрі жанып тұрғанда: «Зенит!» «Зенит!»

Мейірімге мүлде орын жоқ қаланың атымен күресіңіз,

Ей, он екі нөмірлі бала, мен де сен сияқты едім.

Ал менің өмірім, тайғақ доп сияқты, оның қақпасының нысанасына ұшты,

Медальдар, кубоктар және сәтсіздіктер - жылдан жылға!

Отбасы, бизнес - тазарту емес, зениттік биіктіктердің шуы.

Он екі нөмірлі адам, өйткені мен де сен сияқтымын.

Мен тұрмын, мына жүздерге қараймын: көңілді ата өтіп жатыр,

Зейнетақысының қалғанын ойланбастан тағы да билетке жұмсайды.

Әй, кәрілік, менттер ішек-қарыны ашпаса, барар жер жоқ.

Ей, он екі сан ата, мен де дәл сендей боламын.

Жаңа жанкүйерлер туады, өткен жылдардың кейіпкерлері кетеді,

Бұл шежіреде менің жеңістерімнің даталары бар!

Біз үшін, ұл үшін, ата үшін!

Зенитке жет!

Жауларды талқандаңыз!

Біз тек жеңіс үшін ойнаймыз!

Біз бәріміз он екінші ойыншымыз!!!

Біз бәрінен күштіміз!

Біз бәрінен күштіміз!

Біз бәрінен күштіміз!

Біз бәрінен күштіміз!

Бір екі үш!

Зениттік пулемет, келіңіз!

Бір екі үш!

Зениттік пулемет, келіңіз!

Бір екі үш!

Зениттік пулемет, келіңіз!

Бір екі үш!

Зениттік пулемет, келіңіз!

Барлығына рахмет, сіз боссыз!

Эй!

Эй!

Барлығына рахмет, сіз боссыз!

Эй!

Эй!

Барлығына рахмет, сіз боссыз!

Эй!

Эй!