Не верь мужикам - Billy's Band

Это случилось в центре, на улице Роз

Осенней темной ночью, я был полон слез,

Я бродил по тротуарам, пугаясь собственной тени,

И я курил как дизель, и дрожали колени…

Мои шаги были реквиемом, мой голос воем,

Я знал, что все это будет, но не знал, что так скоро,

И я совсем не хотел возвращаться домой

И напоил двух проституток с Малой Морской…

Когда я увидил лицо одной из них в отражениии зеркала гардероба,

Эти глаза белые, зрачки — точки, в голосе — тревога,

Мне показалось, то ли померещилось, ничего не понимаю,

Она сказала: «Я тоже не знаю, откуда тебя знаю…»

Мы долго сидели в баре, «красотки» пили джин,

На нас уже косился непонятный господин,

Так, болтали ни о чем, да и не болтали особенно, но все же

И, невзначай, узнал от них я случай один (о, Боже…)

Была у них подруга по имени Кристель…

(Имя, конечно, странное, как у булочки, с темной улочки),

Какой-то странный миллионер поселил ее в отель,

Кувыркаясь в лимузине и утопая в кокаине,

К утру сменила стоптанные туфли на Балдинини.

Она умирала от любви, просто дохла от счастья,

А в золотистых облаках таилось ненастье,

«Это мой принц!!!" — кричала она,

«Тот единственный, которого я столько ждала!!!»

Ее обнаружили мертвой в одном из номеров,

Лежащей в луже крови, в колыбели из ковров,

И на надгробье глаза ее и век не устанут

Кричать: «Не верь мужикам, все равно обманут!»

Бұл орталықта, Роза көшесінде болған

Күздің қараңғы түнінде көз жасыма толды,

Мен өз көлеңкемнен қорқып, тротуарларды кезіп жүрдім

Ал мен соляркадай темекі шегіп, тізем дірілдеп...

Қадамым – реквием, дауысым – айқай

Мен мұның бәрі болатынын білдім, бірақ бұлай тез болатынын білмедім

Ал мен үйге мүлдем барғым келмеді

Ал ол Малая Морскаядан екі жезөкшеге ішуге...

Гардероб айнасының шағылысуынан олардың бірінің жүзін көргенде,

Бұл көздер ақ, қарашықтар нүктелер, дауыста алаңдаушылық бар,

Мен елестетіп тұрғандай болдым, мен ештеңе түсінбеймін,

Ол: «Мен де сені қайдан білетінімді білмеймін...» деді.

Барда ұзақ отырдық, «арулар» джин ішті,

Түсініксіз джентльмен бізге қарап тұрды,

Сонымен, олар ештеңе туралы сөйлеспеді, әсіресе сөйлеспеді, бірақ бәрібір

Мен олардан кездейсоқ бір жағдайды білдім (о, Құдай ...)

Олардың Кристел деген досы болды...

(Аты, әрине, біртүрлі, қараңғы көшенің тоқашындай),

Біртүрлі миллионер оны қонақүйге орналастырды

Лимузинге мініп, кокаинге батып кету

Таңертең ол тозған аяқ киімін Балдининиге ауыстырды.

Ол махаббаттан өлді, ол бақыттан өлді,

Алтын бұлттарда жаман ауа-райы жасырылды,

«Бұл менің ханзада!!!» деп айқайлады ол,

"Көптен күткенім!!!"

Ол бөлмелердің бірінде өлі күйінде табылды,

Қанға батып, кілем бесігінде жатып,

Ал құлпытаста оның көзі де, қабағы да шаршамайды

Айғайлап: «Шаруаларға сенбе, бәрібір сені алдайды!».