No Regrets Before Death - Bethzaida

See the leaves wither, see the flowers die

As animals seek shelter, as birds towards south do fly

Forever my farewell is, forever will I depart

Forever my soul remains black, forever remains my heart

I do not hope for remedy, I lost all hope on my way

And all I ever wished for was to find love where I stayed

And all the blood was spilled, how many tears were shed

As darkness falls upon the sky these thoughts return to my head

Autumn… I welcome you home

Waiting so long, always alone

Autumn… the cold of the sky

Now at last to die

I do not attach importance to sunshine any more

Or sparkling fountains that the youth is so fond of

I love darkness and the shadows of the night

Here I can be alone with my thoughts and my emotions

I do not ask forgiveness, my sins are far too great

I walked the streets of Babylon, I always turned up late

I do not claim to be guilty, guilt does not suffice

Wherever I brought hell, I took away your paradise

See the leaves wither, see the flowers die

As animals seek shelter, as birds towards south do fly

Forever my farewell is, forever will I depart

Forever my soul remains black, forever remains my heart

Autumn… at last you have come

Never again will I see the sun

Closing my eyes, for one last time

I kiss you and whisper «goodbye»

Жапырақтардың қурап қалғанын, гүлдердің өлгенін көр

Жануарлар баспана іздегенде, құстар оңтүстікке қарай ұшады

Мәңгі қоштасу болды, мәңгі кетемін

Мәңгілік жаным қара қалды, мәңгі жүрегім қалды

Емдеуден үміттенбеймін, жолдан үмітімді үздім

Мен бар армандағаным қалған жерімнен махаббатты табу болды

Ал қанның бәрі төгілді, қаншама көз жасы төгілді

Аспанға қараңғылық түскенде, бұл ойлар менің басыма оралады

Күз… үйге қош келдіңіз

Ұзақ күту, әрқашан жалғыз

Күз… аспанның салқыны

Енді ең ақыры өлемін

Мен бұдан былай күн сәулесіне мән бермеймін

Немесе жастар ұнататын жарқыраған субұрқақтар

Мен қараңғылық пен түннің көлеңкесін жақсы көремін

Міне, мен өзімнің ойларыммен және эмоцияларыммен жалғыз бола аламын

Кешірім сұрамаймын, күнәларым тым үлкен

Мен Вавилон көшелерімен жүрдім, мен әрқашан кеш бұрылдым

Мен өзімді кінәлі деп санамаймын, кінәм жеткіліксіз

Тозақты қайдан әкелсем де, жұмағыңызды алып кеттім

Жапырақтардың қурап қалғанын, гүлдердің өлгенін көр

Жануарлар баспана іздегенде, құстар оңтүстікке қарай ұшады

Мәңгі қоштасу болды, мәңгі кетемін

Мәңгілік жаным қара қалды, мәңгі жүрегім қалды

Күз... ақыры келдің

Мен күнді енді  көрмеймін

Соңғы рет көзімді жұмып

Мен сені сүйіп, «қош бол» деп сыбырлаймын