Lengsel LXXVIII - Bethzaida

..og når mørket kaller går jeg atter inn

Jeg lukker porten bak meg, porten til mitt sinn

Jeg stenger verden ute, alene i min ensomhet

Jeg legger hodet på min pute, tårene faller, en etter en

Å leve hvert sekund av et liv

Å dø hvert sekund av en død

Omsluttet av mørket, min lengsel og mitt savn

Tidens hjerte slår langsomt mens blodet ennå er varmt

Mine sanser har forlatt meg, kun døden gjenstår å se

Et skritt i riktig retning på den lange spiralen ned

.og du forsvant bort fra meg, du forlot dette sted

Nå er det bare kulden å dele natten med

Og mørket finnes der ute, og vinden blåser kaldt

Mens tomheten vokser i mitt sinn forstår jeg at vi begge har forfalt

Nattens blod har dekket meg, søvnen vil bestå

Mørke skyer samles ingen kan meg nå

Sanden har har rent ut av livets timeglass

Timen har kommet, jeg vil ta din plass

..және қараңғылық шақырғанда мен қайтадан кіремін

Қақпаны артымнан жабамын, ойымның қақпасы

Мен әлемді жауып тастадым, жалғыздықта жалғыз

Жастығыма басымды қойдым, көз жасым бірінен соң бірі төгіледі

Өмірдің әрбір секундын өткізу

Әр секунд сайын өлу

Айналайын қараңғылық, Сағынышым мен сағынышым

Қан әлі жылы болса, уақыт жүрегі баяу соғады

Менің сезімім мені тастап кетті, тек өлімді көруге болады

Ұзын спираль бойынша дұрыс бағыттағы қадам

.және сен менен жоқ болдың, сен бұл жерді тастадың

Енді түнді бөлісу тек суық

Ал сыртта қараңғылық, салқын жел соғады

Санамда қуыс өскен сайын, екеуміздің де құрдымға кеткенімізді түсінемін

Түннің қаны мені жауып кетті, ұйқы ұзақ болады

Қара бұлттар жиналып жатыр енді мені ешкім танымайды

Құм өмірдің құм сағатын тазартты

Уақыт келді, мен сенің орныңды алғым келеді