Dawn (Part II) - Bethzaida

How I miss the cold winter’s night

This spring is not for me

This is the dark season of my soul

So leave me be

This cold comes from within

There is no way you can take part

Darkness is upon me and there is

Frost deep down inside my heart

Darkness, darkness…

How I long for you to caress my cheek

To touch me with your ice-cold hand

And whisper «Light will never be…»

Once again we’ll walk like lovers

Both together hand in hand

At break of day we’ll find our cover

Sheltered by our covenant

But now as light reappears

I walk with you, this is all we share

In tears I cry, we have to part

Feel the cold of my loneliness…

Nightfall, I await you

Greet me with your silent wind

In your world I feel at home

No-one else dares thread here in

Let loose the powers within you

And pour down your rain so cold

Embrace me with your nothingness

And at last devour my soul

Қыстың суық түнін қалай сағындым

Бұл көктем мен үшін емес

Бұл менің жанымның күңгірт маусымы

Сондықтан мені қалдырыңыз

Бұл суық іштен келеді

Сіз қатыса алмайтын жол жоқ

Менің үстімде қараңғылық бар және бар

Жүрегімнің тереңінде аяз

Қараңғылық, қараңғылық...

Сенің бетімнен сипауыңды қалаймын

Мұздай салқын қолыңмен маған тию үшін

«Жарық ешқашан болмайды...» деп сыбырлаңыз.

Біз тағы да ғашықтар сияқты жүреміз

Екеуі бірге қол ұстасып

Таң       мұқабамызды  табамыз

Келісімшартымыз арқылы қорғалған

Бірақ енді жарық қайта пайда болған кезде

Мен сіздермен бірге жүремін, біз бәріміз бөлісеміз

Мен жылаймын, біз бөлінуіміз керек

Жалғыздығымның салқынын сезін...

Кеш батты, мен сені күтемін

Мені тыныш желіңізбен сәлемдеңіз

Сіздің әлеміңізде өзімді үйдегідей сезінемін

Басқа ешкімнің бұл жерге кіруге батылы бармайды

Ішіңіздегі күштерді босатыңыз

Жаңбырыңызды қатты                                                                                                          

Мені өз болмысыңмен құшақтап ал

Ақырында жанымды жалмады