Maschinensatan - Bethlehem

Stanniol umhüllt meine Verschwendung, schlachtet tief in mich hinab

Für euch find' ich nie mehr Verwendung

stürz' euch von meinem sündigen Pfad

Die Liebe, nur den Schmerz erkennt, erstanden zum Selbstkostenpreis

wird nur noch vom greisen Ekel gehemmt

vermischt mit halbtrockenem Schweiss

Glut treibt Schwärze in mein Augenlicht

bestraft mich mit zündelnder Härte

die Hölle ist auf meine Psyche erpicht

vergrab ich die seel’losen Werte?

Die Narben der falschen Umnachtung beissen sich in das lodernde Gas

für euch zeige ich nur noch Verachtung

giftig' Abschaum, ihr Narren, mein Aas

Impulse, sie schwimmen meist d’runten, erstarren in stählerner Wut

Entzünde die züngelnden Lunten

ergötz mich am Schein meiner tosenden Glut

Die Farben der barschen Verachtung

schneiden sich in das schillernde Glas

mein Ich schenkt mir selten Beachtung

nied’res Gewinst, ihr findet kein Mass

Stahl — Rost — Stein — Russ — Harn — Tod — Garn — Brot

Vergoren mit süsser Belanglosigkeit auf buttergeschäumtem Rand

Umgeben von bitterem Selbstmitleid

mein heisser Atem, ein trostloses Pfand

Қалайы фольга менің қалдықтарымды орап, мені терең союда

Мен саған бұдан артық пайда таба алмаймын

Өзіңді менің күнәкар жолымнан таста

Тек азапты білетін махаббат, құнына сатып алынады

тек қартайған жиіркеніш кедергі жасайды

жартылай құрғақ термен араласады

Шұңқырлар менің көзіме қара түс береді

мені отты қаттылықпен жазалайды

Тозақ менің психикамды қалайды

мен жансыз құндылықтарды көмемін бе?

Жалған күйзелістің тыртықтары жанып тұрған газды шағып алады

Мен сені тек жек көремін

улы қоқыс, ақымақтар, өлексем

Импульстар, олар негізінен сол жерде жүзеді, болат ашумен қатып қалады

Жыпылықтайтын сақтандырғыштарды жағыңыз

менің гүрілдеген шоқтарымның жарқырауынан ләззат ал

Қатал жек көрудің түстері

иридесцентті шыныға кесіңіз

Менің эго өзіме сирек көңіл бөледі

төмен пайда, сіз ешқандай өлшем таба алмайсыз

Болат - Тот - Тас - Күйе - Несеп - Өлім - Жіп - Нан

Майлы жиекте тәтті сәйкессіздікпен ашытылған

Ащы өзін-өзі аяумен қоршалған

ыстық демім, қаңырап қалған кепілім