Безобразное время - Банда четырех

Мы устали, как будто весь день пахали на нас.

Мы узнали так много, как будто бы жили сто лет.

Власть любая – она ведь и в Африке власть,

Она кровью стекает в размытый наш след.

Я умею смотреть… Нет, вернее гадать –

По ветрам, по дождям, по чему-то еще.

Но я не хочу, я уже не хочу разбирать

Тайных знаков судьбы – вот тепло, вот тепло... Горячо!

И кто-то, такой же, как я, в полдень сыграет отбой.

Кто-то, такой же, как я, опять вот попал на разлом.

Это время смеется: «Останься со мною…»

И машет своим безобразным крылом.

А ты хочешь – ешь, хочешь – пей, хочешь сказочку – слушай:

Я ее расскажу лишь тебе одному.

О том, что Бог поверил в меня, захотев мою душу,

Но она пригодится еще мне самому.

И становится тесно в привычной постели.

Бьет по глазам мерцающий свет.

Я должен был утонуть вот тогда вот – в крестильной купели.

Но ведь не утонул, и продолжается бред.

И деревья расти продолжают над быстрой рекою.

А ей, реке, все одно – ледостав, ледолом.

Это время смеется: «Останься со мною…»

Время дразнит своим безобразным крылом.

Перелетные птицы сюда не летят.

Они остаются в развеселых краях,

Оставляя надежду, веру и страх

И любовь на позорных столбах.

Но не выйдет наружу ни вздоха, ни крика, ни стона.

Не прорвется сквозь щели самый натуженный крик.

Видишь в небе луна – говорят, хорошо для влюбленных,

А я к этой луне никак не привык.

И мне никогда не сродниться с холодной луною.

Но не надо об этом пиздить просто так за столом.

Это время смеется: «Останься со мною...»

И машет своим безобразным крылом

А все, радуясь, ждут чего-то большого.

Здесь такая привычка – если пить, то до дна.

Все верят в силу своего неповторимого слова.

Но камера смертников в доме одна – и только одна!

И на небе следы вчерашней зарницы.

Только что нам они?

С кашей не съесть.

Мне вчера показали портрет самоубийцы

И сказали: «Ты знаешь, резервация здесь…»

Пересохший ручей – это дорога к покою.

Пересохший ручей, нет, мы пока подождем.

Это время смеется: «Останься со мной…»

Время дразнит своим безобразным крылом.

Безобразное время...

Күні бойы жұмыс істегендей шаршадық.

Біз жүз жыл өмір сүргендей көп нәрсені білдік.

Кез келген күш - бұл Африкадағы күш,

Ол біздің бұлдыр ізімізге қан құйып жатыр.

Мен қалай қарау керектігін білемін ... Жоқ, дәлірек айтсақ -

Жел, жаңбыр, тағы бір нәрсе.

Бірақ мен қаламаймын, бөлшектегім келмейді

Тағдырдың құпия белгілері - бұл жылы, бұл жылы ... Ыстық!

Ал, мен сияқты біреу түсте шамды сөндіреді.

Біреу, дәл мен сияқты, қайтадан жарылып кетті.

Бұл жолы күледі: «Менімен бірге бол ...»

Және оның ұсқынсыз қанатын қағады.

Ал қаласаң – же, қаласаң – іш, ертегі айтқың келсе – тыңда:

Мен оны саған ғана айтамын.

Құдайдың маған сеніп, жанымды қалағаны туралы,

Бірақ ол маған бәрібір пайдалы болады.

Ал кәдімгі төсекте қысылып қалады.

Көзіме жыпылықтайтын сәуле түседі.

Мен сол кезде суға батып кетуім керек еді - шомылдыру рәсімінен өту кезінде.

Бірақ ол суға батқан жоқ, сандырақтау жалғасуда.

Ал екпінді өзеннің үстінде ағаштар өсе береді.

Ал ол, өзен, бәрі бірдей - мұздатқыш, мұзжарғыш.

Бұл жолы күледі: «Менімен бірге бол ...»

Уақыт шіркін қанатымен еркелетеді.

Мұнда қоныс аударатын құстар ұшпайды.

Олар бақытты елдерде қалады

Үміт, сенім және қорқыныш қалдыру

Ал махаббат.

Бірақ ешбір күрсіну, жылау, ыңылдау шықпайды.

Ең шиеленісті айқай жарықшақтарды бұзбайды.

Аспандағы айды көресің - ғашықтар үшін жақсы дейді,

Ал мен бұл айға үйренбегенмін.

Ал мен суық айға ешқашан туыс болмаймын.

Бірақ дастархан басында бұл туралы айтпаңыз.

Бұл жолы күледі: «Менімен бірге бол...»

Және оның ұсқынсыз қанатын қағады

Ал бәрі қуанып, үлкен нәрсені күтуде.

Мұнда мұндай әдет бар - егер сіз ішсеңіз, онда түбіне дейін.

Әркім өзінің қайталанбас сөзінің құдіретіне сенеді.

Бірақ үйде бір ғана өлім жазасы бар - және бір ғана!

Ал аспанда кешегі найзағайдың ізі бар.

Біз үшін олар қандай?

Ботқаны жеуге болмайды.

Кеше олар маған суицидтің портретін көрсетті

Олар: «Білесіздер ме, брондау осында...» деді.

Құрғақ ағын – бейбітшілікке апаратын жол.

Құрғақ ағын, жоқ, күтеміз.

Бұл жолы күледі: «Менімен бірге бол...»

Уақыт шіркін қанатымен еркелетеді.

Шіркін уақыт...