Белые города - Банда четырех

Что нам Тирренское взморье,

что нам долина олив —

Средиземноморье,

исчерпанный мотив.

Влага из горла кратера

вылита навсегда,

пусты под небом Гомера

белые города.

Кругло лепятся своды,

слишком безбурна лазурь —

недостает свободы

воле, взыскующей бурь,

недостает предлога,

чтоб вышла вовне печаль:

близи для глаз так много,

но неубедительна даль.

В субтропическом месте

осадок ледовых морен —

даже у виллы д’Эсте

этот полярный плен;

и всё же, и всё же — кровава,

открыта рана, без слов:

так открывается слава

белых городов.

Тиррения жағалауы біз үшін қандай?

Біз үшін зәйтүн алқабы қандай?

Жерорта теңізі,

таусылған мотив.

Кратердің жұлдыруынан ылғал

мәңгілікке төгілді

Гомер аспанының астында бос

ақ қалалар.

Қоймалар дөңгелек пішінде,

тым дауылсыз Лазурь -

еркіндіктің болмауы

дауыл іздейтін ерік,

ұсыныс жоқ,

сондықтан қайғы шығады:

көзге соншалықты жақын

бірақ сенімсіз қашықтық.

Субтропиктік жерде

мұзды мореналар шөгінділері

тіпті Вилла д'Эстеде

бұл полярлық тұтқын;

және әлі де, бірақ - қанды,

ашық жара, сөзсіз:

даңқ осылай ашылады

ақ қалалар.