Мимикрия (Время вперёд) - Банда четырех

Прямо на руки мне

С неба падает снег

И тает тут же в руках,

И кровь стучится в висках

А по сырой мостовой

Опрятный мальчик идет

И исчезает в домах

В прозрачно-горьких огнях

Бьется сердце в сыром тесте

И с песнею «Время, вперед!»

(Серой глиной для трамплина

Надеюсь закончится год)

От любви к сырой отчизне

И вере в потерянный рай

Ну-ка, солнце, ярче брызни,

Золотыми лучами ты нас обжигай!

Проснувшись – голову с плеч

Проснувшись – только молчать

Предвосхитив разговор

Его не начинать

Меня пугают звонки –

С кем еще говорить?

Ведь утром добрых нема,

Утром только чума

День дышит смрадом болот,

На которых стоит

Меня пугает одна

Дымовая труба

Через нее я уйду,

Растворясь в облаках

Не держите меня

Близко так от огня

Менің құшағымда

Аспаннан қар жауып тұр

Дәл сол жерде ериді,

Ал қан ғибадатханаларды қағып жатыр

Ал дымқыл тротуарда

Ұқыпты бала жүріп жатыр

Үйлерге кіріп жоғалады

Мөлдір-ащы оттарда

Шикі қамырдағы жүрек соғу

Ал «Уақыт, алға!» әнімен.

(трамплинге арналған сұр саз

Жыл аяқталады деп үміттенемін

Сүйіспеншіліктен шикі Отанға

Және жоғалған жұмаққа деген сенім

Кел, күн, жарқыраған спрей,

Бізді алтын сәулелермен күйдіріңіз!

Ояну - иықтан басы

Ояну - тек үндемеңіз

Әңгімелесуді болжау

Оны бастамаңыз

Қоңыраулар мені қорқытады

Тағы кіммен сөйлесу керек?

Қайырлы таң жоқ,

Таңертең ғана оба

Күндіз батпақ иісін жұтады,

Қай жерде тұрады

Жалғыз мені қорқытады

Мұржа

Ол арқылы мен барамын

Бұлттарға ериді

Мені ұстама

Отқа жақын