Севастополь - Азиза

Белокаменный город встречает меня,

Я ему свое сердце открыла!

Разбиваясь о скалы, напомнит волна,

Как мечтала, страдала, любила.

Я искала судьбу посреди суеты,

Поменяв тишину на загранку.

Только мне надоело скитаться вдали,

Свою жизнь повернув наизнанку!

А я иду под парусами и завидую себе.

Сколько раз я уезжала, но душа рвалась к тебе!

Севастопольское небо, Севастопольский причал!

Этот город — мой корабль, Севастополь!

Этот город мой корабль…

Брошу якорь надолго я в этих краях,

Мне пристанища лучше не надо.

Буду часто бродить по заветным местам,

Провожая на море закаты.

Сколько в жизни видела я разных дорог,

Если скажут, там лучше — не верьте!

Я любовью твоею и терпким вином,

Успокою уставшее сердце.

Мені ақ тас қала қарсы алды

Мен оған жүрегімді аштым!

Жартастарды жарып, толқын еске салады

Мен қалай армандадым, қиналдым, сүйдім.

Тағдырды іздедім қарбаластың арасынан,

Тыныштықты шекараға өзгерту.

Тек мен шаршадым алыста жүруден,

Өміріңізді сыртқа бұрыңыз!

Ал мен жүзіп, өзімді қызғанамын.

Қаншама рет кеттім, бірақ жаным сені аңсады!

Севастополь аспаны, Севастополь пирстері!

Бұл қала менің кемем, Севастополь!

Бұл қала менің кемем...

Мен бұл бөліктерде ұзақ уақыт якорь жасаймын,

Маған жақсырақ баспана керек емес.

Қадірлі жерлерді жиі аралаймын,

Теңізде күннің батуын көру.

Өмірімде неше түрлі жол көрдім,

Егер олар сонда жақсырақ десе - сенбеңіз!

Мен сенің махаббатыңмын және шараппын,

Мен шаршаған жүректі тыныштандырамын.