Ворон - Ария

Ночью день разорван, затянула рану мгла

Смотрит черный ворон на меня рубином глаз

Я не суеверен — но мой гость пророчит смерть

Траур оперенья — это траур и по мне

Из другого мира ворон вести мне принес

Скоро с неба хлынет из камней тяжелый дождь

На коне крылатом всадник спустится за мной

Любоваться адом и агонией земной

Мир обречен, выбора нет

Вечная ночь, там, где был свет.

Трижды ворон крикнул, потемнели небеса

Ангел мой Хранитель от меня отрекся сам

С неба звезды пали, и в огне зашлась земля

Всадник рассмеялся и в огонь швырнул меня

Все, что будет, я забуду

Это — сон чужой

Только снова кружит ворон

Над землею, надо мною

Түнде күн жыртылады, тұман жараны емеді

Қара қарға маған лағыл көзімен қарайды

Мен ырымшыл емеспін - бірақ менің қонағым өлімді болжайды

Өріннің жоқтауы мен үшін де жоқтау

Қарға маған басқа дүниеден жаңалық әкелді

Көп ұзамай аспаннан тастардан қатты жаңбыр жауады

Қанатты атпен шабандоз маған түседі

Тозаққа және жердегі азапқа таңданыңыз

Дүние құрдымға кетті, таңдау жоқ

Жарық болған мәңгілік түн.

Қарға үш рет шақырса, аспан түнеріп кетті

Менің қамқоршы періштем мені жоққа шығарды

Аспаннан жұлдыздар түсіп, жер отқа оранды

Шабандоз күліп, мені отқа лақтырып жіберді

Болатынның бәрін ұмытамын

Бұл басқа біреудің арманы

Тек қарға қайта айналып жүр

Жер үстінде, менің үстімде