Кто ты? - Ария

Снова, в полночь, слышу чей-то голос,

Шепчет имя, манит и зовёт меня.

И белым туманом на стеклах чей-то вздох оставлен.

И гаснет вдруг пламя, хотя нет ветра.

Вижу тень я, кто-то в чёрном y окна...

Кто ты?

Наказанье или милость?

Кто ты?

Отрекаться не спеши.

Может

За душой моей явилась,

Только нет души.

Проклят, брошен, словно камень с неба.

Страшно падать, только ждать ещё страшней...

Всё помнить и жаждать любви, но быть распятым ею

И мчаться к безумью, услышав голос.

Ровно в полночь снова тень идёт ко мне...

Кто ты?

Наказанье или милость?

Кто ты?

Отрекаться не спеши.

Может

За душой моей явилась,

Только нет души

Тағы да түн ортасында біреудің дауысын естимін,

Есімді сыбырлап, шақырып шақырады.

Ал әйнектің үстіндегі ақ тұман біреудің күрсінісін қалдырды.

Жел болмаса да, кенет жалын сөнеді.

Мен көлеңкені көремін, терезеде қара түсті біреу ...

Сен кімсің?

Жаза ма әлде мейірімділік пе?

Сен кімсің?

Бас тартуға асықпаңыз.

Мүмкін

Жаным үшін келді

Тек жан жоқ.

Қарғыс атқан, көктен тастай лақтырылған.

Құлап кету қорқынышты, күту одан да жаман...

Барлығын есте сақтаңыз және махаббатты аңсаңыз, бірақ онымен айқышқа шегеленіңіз

Дауысты естігенде жындылыққа асығыңыз.

Дәл түн ортасында тағы да көлеңке маған келеді...

Сен кімсің?

Жаза ма әлде мейірімділік пе?

Сен кімсің?

Бас тартуға асықпаңыз.

Мүмкін

Жаным үшін келді

Тек жаны жоқ