Дезертир - Ария

Утро в декабре туманом окутано,

Под ногами белый снег-предатель -

Виден каждый след, и холоду лютому

Слишком просто сладить с тобой.

Все трудней дышать пронзительным воздухом,

Все труднее небу слать проклятья,

Все трудней бежать - полжизни ты отдал бы,

Чтоб забыть тот бой за спиной.

Ты теперь дезертир,

Вне закона, знай - правды не найти,

Ты теперь просто цель

Для винтовок сотни горных егерей.

О, каким будет завтрашний день,

В этом мире большом и враждебном,

Кто пройдет по бурлящей воде,

Кто напрасно распнет сам себя -

Это судьба, это судьба.

За спиной земля атакой разбужена,

Небо там горит над головою,

Ты не стал стрелять,

Ты бросил оружие

И послал к чертям, этот ад.

За спиною бой - преступный ли, праведный,

Истина войны размыта кровью,

Где свинец слепой отчаянно правит бал,

Кто убит - тот светел и свят!

Ты теперь дезертир,

Вне закона, знай - правды не найти,

Ты теперь просто цель

Для таких же смертью меченых парней.

О, каким будет завтрашний день,

В этом мире большом и враждебном,

Кто пройдет по бурлящей воде,

Кто напрасно распнет сам себя -

Это судьба, да, это судьба.

Утро в декабре туманом окутано,

Возродилось из ночного праха,

Оборвался след, и с каждой минутою

Все темней таинственный лес.

Ты лежишь в снегах без роду и племени,

Пулею убит, а, может, страхом.

В ледяных цепях ты стал вечным пленником,

А душа блуждает где-то

А душа блуждает где-то

А душа блуждает где-то здесь...

Желтоқсанның таңы тұман басқан,

Ақ қар сатқынының аяғы астында -

Әрбір ізі көрініп, қатты суық

Сізбен күресу тым оңай.

Тесіп жатқан ауамен тыныс алу қиындап барады

Аспанға қарғыс жіберу қиындап барады,

Жүгіру қиындап барады - өміріңіздің жартысын берер едіңіз,

Артыңдағы ұрысты ұмыту үшін.

Сен енді дезертирсің

Заңнан тыс, шындықты табу мүмкін емес екенін біліңіз,

Сіз қазір жай ғана мақсатсыз

Мылтықтар үшін, жүздеген тау сақшылары.

Ой ертең не болады

Осы үлкен және жау әлемде,

Қайнаған сумен кім жүреді,

Кім өзін бекер айқышқа шегеді -

Бұл тағдыр, бұл тағдыр.

Артқы жағында жер оянды шабуылдан,

Үстінде аспан жанып тұр

Сен атпадың

Сен қаруыңды тастадың

Және тозаққа, бұл тозаққа жіберілді.

Төбелестің артында - бұл қылмыс, әділ бе?

Соғыс шындығы қанмен жуылады

Соқыр қорғасын шоуды басқаратын жерде,

Кім өлтірілсе, ол жарқын және қасиетті!

Сен енді дезертирсің

Заңнан тыс, шындықты табу мүмкін емес екенін біліңіз,

Сіз қазір жай ғана мақсатсыз

Сол өлім белгісі бар жігіттер үшін.

Ой ертең не болады

Осы үлкен және жау әлемде,

Қайнаған сумен кім жүреді,

Кім өзін бекер айқышқа шегеді -

Бұл тағдыр, иә бұл тағдыр.

Желтоқсанның таңы тұман басқан,

Түннің күлінен қайта туған

Соқпақ үзіліп, минут сайын

Жұмбақ орман қараңғы және қараңғы.

Сіз қарда отбасысыз, русыз жатасыз,

Оқтан немесе қорқыныштан өлтірілген.

Мұз тізбегінде мәңгілік тұтқынға айналдың,

Ал жан бір жерде адасып кетеді

Ал жан бір жерде адасып кетеді

Ал жан осында бір жерде адасып жүр...