Бой продолжается - Ария

Снова ночь, и в глаза вползает страх

Сон и смерть так похожи - брат и сестра

Страшно быть одному и ждать рассвет

Как спасенья

Страшно плыть по теченью - войны уже нет...

Нет, а я молчу

Нет, я жгу свечу, чтоб не спать...,

Нет, а я молюсь

Нет, а я клянусь не отступать...

Я свято верил в истину одну

Лучше быть дважды мертвым, чем истлеть в плену

Я убивал, чтоб жить и снова бить

Игры мужчин с войною трудно запретить

Солнце в глаза, мы в марше на восход

Воздух плюется кровью, сушит черный рот

Кровь это мой наркотик, долг - мой флаг

Я как заложник долга расстрелял свой страх

Бой продолжается

Мой бой продолжается

Мой бой!

Я стал свободным от чужих команд

Война осталась в прошлом, сгинула в туман

Здесь от холеных лиц меня тошнит

Я вспоминаю мертвых, и душа кричит

Солнце в глаза, как там, среди камней

Я никому не нужен, тень среди людей

Молча беру винтовку, каждый - враг

Я не терял рассудка, ненависть - мой флаг!

Қайтадан түн, қорқыныш көзге түседі

Ұйқы мен өлім бір-біріне ұқсайды - аға мен апа

Таң атқанша жалғыз қалудың өзі қорқынышты

Құтқарылу сияқты

Ағынмен жүру қорқынышты - енді соғыс болмайды ...

Жоқ, бірақ мен үндемеймін

Жоқ, ұйықтамас үшін шырақ жағамын...,

Жоқ, бірақ мен дұға етемін

Жоқ, мен айтқанымнан қайтпауға ант етемін...

Мен бір шындыққа нық сендім

Тұтқында шірігенше, екі рет өлген жақсы

Мен өмір сүру үшін өлтірдім және қайтадан ұрдым

Соғыспен айналысатын ерлердің ойындарына тыйым салу қиын

Көздеріңде күн, біз күннің шығуына қарай жүреміз

Ауа қан түкіреді, қара ауызды құрғатады

Қан – дәрім, борышым – туым

Қарыздың барымтасындай қорқынышымды атып тастадым

Ұрыс жалғасуда

Менің ұрысым жалғасуда

Менің күресім!

Мен басқалардың бұйрығынан құтылдым

Соғыс өткенде, тұманға сіңіп кетті

Міне, жақсы күтімді жүздерден мен ауырып тұрмын

Өлгендер есімде, жан айқайлайды

Көзде күн, бар сияқты, тастардың арасында

Мен ешкімге керек емеспін, адамдардың арасындағы көлеңкем

Үндемей қолыма винтовка, Бәрі жау

Ақыл-ойымды жоғалтпадым, жек көру – туым!