Блики солнца на воде - Ария

Нам с тобой казалось, что мы будем жить всегда

И цыганкам разрешали по руке своей гадать.

Их невнятный шепот принимали не всерьез,

Но из этих предсказаний слишком многое сбылось.

Кто сгорел, сражаясь, на непризнанной войне?

Кто воздвиг свой храм из камня, но дороги к храму нет?

Кто ловил свет радуг на стеклянных кораблях?

Кто достиг своей вершины, потерявшись в облаках?

Двум смертям не бывать, от одной не сбежать.

Припев:

Сколько гроз, мы сорвали с небес,

Столько слез, мы сдержали в себе.

Сколько звезд, мы зажгли в темноте,

Но мираж исчез — это были блики солнца на воде.

Мы — всего лишь свечи на ветру и на пиру,

Алым воском наслаждаясь, продолжает жизнь игру.

Никому не скажет, сколько нам подарит дней,

Страх на утро не проснуться с каждым разом все сильней.

Двум смертям не бывать, от одной не сбежать.

Припев:

Сколько гроз, мы сорвали с небес,

Столько слез, мы сдержали в себе.

Сколько звезд, мы зажгли в темноте,

Но мираж исчез — это были блики солнца на воде.

Я не хочу вечно жить на земле,

Но умирать так не хочется мне!

Припев:

Сколько гроз мы сорвали с небес,

Столько слез мы сдержали в себе.

Сколько звезд мы зажгли в темноте,

Но мираж исчез — это были блики солнца на воде.

Это просто блики солнца на воде!

Сізге де, маған да мәңгі өмір сүретіндей көрінетін

Ал сығандарға қолдарымен болжауға рұқсат етілді.

Олардың түсініксіз сыбырлауына мән берілмеді,

Бірақ бұл болжамдардың көпшілігі орындалды.

Танылмаған соғыста кім отқа оранған?

Өзінің ғибадатханасын тастан салған кім, бірақ ғибадатханаға апаратын жол жоқ?

Шыны кемелерде кемпірқосақтың жарығын кім алды?

Бұлттарда адасып, шыңына кім жетті?

Екі өлім жоқ, біреуден құтылу жоқ.

Хор:

Біз көктен қанша найзағай ойнадық,

Қаншама көз жасымызды өзімізде сақтадық.

Қараңғыда қанша жұлдыз жандық

Бірақ мираж жоғалып кетті - бұл судағы күннің жарқырауы еді.

Біз желде және мерекеде шамдармыз,

Қызыл балауыздан ләззат алып, өмір ойынын жалғастырады.

Бізге қанша күн беретінін ешкімге айтпаймын,

Таңертең тұрмаймын деген қорқыныш сайын күшейе түседі.

Екі өлім жоқ, біреуден құтылу жоқ.

Хор:

Біз көктен қанша найзағай ойнадық,

Қаншама көз жасымызды өзімізде сақтадық.

Қараңғыда қанша жұлдыз жандық

Бірақ мираж жоғалып кетті - бұл судағы күннің жарқырауы еді.

Мен жер бетінде мәңгі өмір сүргім келмейді,

Бірақ мен олай өлгім келмейді!

Хор:

Біз көктен қанша найзағай ойнадық,

Қаншама көз жасымызды ішімізде сақтадық.

Қараңғыда қанша жұлдыз жандық

Бірақ мираж жоғалып кетті - бұл судағы күннің жарқырауы еді.

Бұл су бетіндегі күннің нұры ғана!