Never in Your Hands - Arch / Matheos

Dancing in the still of winter

The May Queen prays for sun

Writes upon her dead horse carousel

A diary of sorrows

And it seems a stranglehold on her yesterday

Is slipping away

The allure of all that shimmers on

Sparks a tinder’s dying flames

Her bated breath obscures the view

Through windows to a garden

Being tended to by sparrows

Perched upon the wither

Pleading with rain gods

To come wash her sins away

She thought she’d never make it back again

This storm is dying

And if you find that songbird in your heart

Seems strangely silent

The sun of all you’ll ever

Means all was never in your hands

There’s a tattered man with a guitar in his hand

That gently weeps from his dying soul

Drifters pay no mind and pass by

Like shadows of the crows

Missionary, sanctuary

Testifies with borrows words

Singing haunting melodies

But no one’s listening anymore

This crow knows when to fly away

From places nothing ever grows

In his dreams awaits a lady

Of the sparrows

Losing your way home

The quicksand it pulls you under

You thought you’d never make it back again

Here you stand to wonder

And if you find that songbird in your heart

Seems strangely silent

The sum of all you’ll ever be

Was never in your hands

Tell me why must you bring what I can’t bear

What I can’t hold, what I can’t carry?

Why should I bow before a man

With his blood on my hands?

We are what we are, what we always were

What we will always be

Beyond what we hold in our hands

Is just endless surrender

As I close my eyes I fade away

I hear voices say, remnants of yesterday, all fades away

When the darkness comes, in the light of day

And it’s always near, wish I could wish it away, I fade away

As I lay me down, I fade away

How we learn to trust, how we learn trust betrays, I fade away

As I pone my eyes I look away

How we learn in love sometimes our love can stray, blue turns to gray

As I close my eyes I can hear the rain

All the things they say, heavy your words can weigh, I fade away

And how soon we forget the blessed lives we’re given

And how late we regret the lies we’re living

The sins of those before you

Winds of change, the wrath of another

Waves of you in still waters

In your hand, sometimes never

And if you find that songbird in your heart

Alive with rapture

The sum of all of your years

All was never in your hands

Never in your hands my friend

It was never ever in your hands

Әлі қыста би

Мамыр ханшайымы күн үшін дұға етеді

Оның өлі ат карусельіне жазады

Қайғы күнделігі

Бұл кеше оны тұншықтырып алған сияқты

Сырғып бара жатыр

Жарқыраған барлық нәрселердің тартымдылығы

Тиндердің сөніп бара жатқан отын ұшқындайды

Оның тарсылдаған демі көріністі жасырады

Терезе арқылы                                                                                  

Торғайлар бағу

Құрғақ үстіне қонды

Жаңбыр құдайларына жалбарыну

Оның күнәларын жуу үшін

Ол енді ешқашан оралмаймын деп ойлады

Бұл дауыл  өліп жатыр

Егер сіз сол әнші құсты жүрегіңізден тапсаңыз

Біртүрлі үнсіз көрінеді

Сіз барлық күн

Барлығы ешқашан сіздің қолыңызда болмағанын білдіреді

Қолында гитарасы бар, жыртылған адам

Бұл оның өліп бара жатқан жанын ақырын жылайды

Дрифтер еш ойламай, өтіп бара жатыр

Қарғалардың көлеңкелері сияқты

Миссионер, қасиетті орын

Қарыз сөздермен куәландырады

Елеңдететін әуендерді айту

Бірақ енді ешкім тыңдамайды

Бұл қарға қашан ұшу керектігін біледі

Бір жерден ештеңе өспейді

Оның арманында әйел күтеді

Торғайлардан

Үйге жолды жоғалту

Ол сізді төмен тартады

Сіз оны енді қайта алмаймын деп ойладыңыз

Бұл жерде сіз таңғаларсыз

Егер сіз сол әнші құсты жүрегіңізден тапсаңыз

Біртүрлі үнсіз көрінеді

Сіз болатын барлық қосынды

Ешқашан сіздің қолыңызда болған емес

Айтыңызшы, мен шыдай алмайтын нәрсені неге әкелуіңіз керек

Нені ұстай алмаймын, нені көтере алмаймын?

Неліктен мен еркекке тағзым етуім керек

Оның қаны менің қолымда ма?

Біз непіз, әрқашан бізде болды

Біз әрқашан қандай боламыз

Қолымызда ұстаған нәрседен басқа

Бұл тек шексіз берілу

Мен көзімді жамған сайын жасадым

Мен дауыстарды естимін, кешегі күннің қалдықтары, бәрі өшеді

Қараңғылық келгенде, жарықта

Әрқашан жақын, мен оны кетіргім келеді, мен сөніп қаламын

Мен жатып жатқан сайын жүріп кетем

Біз сенуді қалай  үйренеміз қалай   үйренеміз сенімге опасыздық    ,  мен  жоғалып  кетемін

Мен көзімді бағам алға қараймын

Махаббатпен қалай үйренеміз? Кейде біздің сүйіспеншілігіміз адасып, көк сұрға айналады

Мен көзімді жамған      жаңбыр   естимін 

Олардың айтқандарының бәрі, сөздерің салмақты болады, мен жадым

Бізге берілген бақытты өмірді  қаншалықты тез ұмытамыз

Біз өмір сүріп жатқан өтірігімізге қаншалықты кеш өкінеміз

Сенен бұрынғылардың күнәлары

Өзгеріс желдері, басқаның қаһары 

Тыныш сулардағы толқындарыңыз

Сіздің қолыңызда, кейде ешқашан

Егер сіз сол әнші құсты жүрегіңізден тапсаңыз

Қуанышпен тірі

Барлық жылдардың қосындысы

Барлығы ешқашан сіздің қолыңызда болған емес

Ешқашан қолыңда болма досым

Бұл ешқашан сіздің қолыңызда болған емес