Tinta roja - Andrés Calamaro

Paredón, tinta roja en el gris del ayer

Tu emoción de ladrillo, feliz

Sobre mi callejón, con un borrón

Pintó la esquina

Y el botón que

En el ancho de la noche

Puso el filo de la ronda

Como un broche

Y aquel buzón carmín y aquel fondín

Donde lloraba el tano

Un rubio amor lejano

Que mojaba con bon vin

¿Dónde estará mi arrabal?

¿Quién se robó mi niñez?

¿En qué rincón, luna mía

Volcás, como entonces

Tu clara alegría?

Veredas que yo pisé

Malevos que ya no son

Bajo tu cielo de raso

Trasnocha un pedazo

De mi corazón

Paredón, tinta roja en el gris del ayer

Borbotón de mi sangre infeliz

Que vertí en el malvón

De aquel balcón que la escondía

Yo no sé

Si fue negro de mis penas

O fue rojo de tus venas

Mi sangría

Porque llegó y se fue tras el carmín

Y el gris fondín lejano

Donde lloraba el tano

Sus nostalgias de bon vin

Паредон, кешегі сұр түстегі қызыл сия

Сіздің кірпіш эмоцияңыз, бақытты

Менің аллеяның үстінде, бұлыңғыр

бұрышты бояды

Және бұл түйме

Түннің енінде

Ол дөңгелектің шетін қойды

брошь сияқты

Кармин пошта жәшігі мен фондин

қай жерде тано жылады

Аққұба алыстағы махаббат

ол Бон Винмен суланған

Менің қала маңы қайда болады?

Менің балалық шағымды ұрлаған кім?

Қай бұрышта, ай

Волка, сол кездегідей

Сіздің айқын қуанышыңыз?

Мен басқан жолдар

Малевалар енді жоқ

атлас аспаныңыздың астында

сәл тұрыңыз

Менің жүрегімнен

Паредон, кешегі сұр түстегі қызыл сия

Менің бақытсыз қаным сылдырлады

Мен малвонға не құйдым

Оны жасырған балконнан

Мен білмеймін

Қайғыларымның қарасы болса

Әлде тамырыңнан қызарған ба

менің сангрям

Өйткені ол карминнің соңынан келіп-кететін

Ал алыстағы сұр

қай жерде тано жылады

Бон Винге деген сағынышы