Nuestra piel - Andrés Calamaro

Y si los días dejan de caminar

Todos los días iguales

Va a ser cuestión de seguir adelante

Sin mirar atrás

Y además para qué

El tiempo nos quita, el tiempo nos da

El tiempo nos enseña y nos enseña mal

Vamos a caminar por la sombra

Vamos a caminar de la mano

Por calles llenas de hojas de otoño sin barrer

Por una plaza donde nadie juega más

¿Para qué disimular?

No vamos a ninguna parte

No va a ser fácil, ya lo sé

Pero nunca lo es

Es como arrancarse algo

Es como ahogarse

Es como quemarse la mano

Es como quebrarse un hueso

Hay que darle la razón la los que tienen razón

A los que aún no sabemos quienes somos

Pero estamos adentro

De nuestra ropa, de nuestra camisa, de nuestra piel

De nuestra ropa, de nuestra camisa, de nuestra piel

De nuestra ropa, de nuestra piel

Ал егер күндер жүруді тоқтатса

күнде бірдей

Әрі қарай қозғалу мәселесі болады

Артына қарамай

Және де не үшін

Уақыт бізден алады, уақыт бізге береді

Уақыт бізді үйретеді және бізді қателікке үйретеді

Көлеңкеде серуендейміз

Қол ұстасып жүрейік

Күзгі жапырақтарға толы көшелер арқылы

Енді ешкім ойнамайтын шаршы үшін

Неге жасыру?

біз ешқайда бармаймыз

Бұл оңай болмайды, мен қазірдің өзінде білемін

бірақ ешқашан болмайды

Бір нәрсені жұлып алғандай

суға батқандай

Қолыңды күйдіргендей

Бұл сүйек сынған сияқты

Дұрыс айтатындармен келісу керек

Біздің кім екенімізді әлі де білмейтіндерге

бірақ біз ішіндеміз

Киімімізден, көйлегімізден, терімізден

Киімімізден, көйлегімізден, терімізден

Киімімізден, терімізден