Mi funeral 11 - Andrés Calamaro

El crimen desorganizado entra y sale de mi casa

O van a la casa de al lado

Todos mis amigos son iguales

Y los que no son iguales son tan diferentes que somos ausentes

Hace poco un amigo volvió arrepentido a su casa

Y ya por acá ni pasa, ni el teléfono atiende

Serán las indicaciones del psiquiatra

«Seguí con el ribo pero ni te juntes con el músico furtivo»

No lo culpo, a mí me pasó algo muy parecido

Y me desintoxiqué, engordé

Y desayunaba al mediodía cinco minutos de felicidad

¿La verdad?

Que a veces mataría por otros cinco minutos más

¿Y que más?

El resto de la vida

¿La vida?

¿Cuál vida?

La mía te asustaría

A mí que la vida me gusta también me asusta

La verdad que tengo momentos de debilidad

Y quiero ir al cine, ir a cenar al lado de una pareja de amigos

Hablar de Jarsmuch y Abel Ferrara

Y ninguna mañana rara

Y ninguna mañana rara

Miro a los otros que son como yo, mala vida

Si no se suicidaron ya fue por cobardía

Cómo quisiera ser tan diferente

Que haber recibido a cambio de ser un solitario del carajo

Un buen trabajo, facilidad musical, violencia intelectual

Fama, respeto, no esta mal

Pero la herida es mortal

No estoy solo, de verdad

Me acompaña mi propia soledad

De verdad, me acompaña mi propia soledad

¿Nadie sabe lo que pasa con la gente diferente?

El bohemio se pudrió mucho antes del milenio

¿Y el reo?

Queda feo en un mundo grasa

¿Qué pasa con los vagabundos y los borrachines y los soñadores?

Yo te digo que pasa: se quedan sin casa y

La vida moderna los arrasa

Los pasa por arriba y se los morfa, se los come

O los encierra bajo dieta de cyndor y cocaína

O les lame el orto esperando que terminen arrastrándose

No lo sé

A mi me parece claro como el agua podrida

C’est la vida

C’est la vida

Interminablemente se vuelve uno decadente

Y en una sociedad que engorda mostrás los huesos

Esos huesos

Ese abandono

¿Será la capa de ozono?

No lo sé

A mi me parece claro como el agua estancada

No pasa nada

A mí me parece claro como el agua podrida

Así es la vida

That’s life

My funeral once de bronce

Менің үйімде және сыртында ұйымдастырылмаған қылмыс

Немесе олар көрші үйге барады

менің достарымның бәрі бірдей

Ал бірдей еместердің әртүрлі болғаны сонша, біз жоқпыз

Жақында бір досы өкініп үйіне оралды

Ал мұнда тіпті болмайды, телефон да жауап бермейді

Бұл психиатрдың көрсеткіштері болады

«Мен рибомен жалғастырдым, бірақ ұрланған музыкантпен араласпаймын»

Мен оны кінәламаймын, менің басымнан өте ұқсас нәрсе болды

Ал мен уытсыздандым, семірдім

Ал мен түскі бес минуттық бақытты таңғы іштім

Шыны?

Кейде мен тағы бес минут өлтіретінмін

Ал тағы не?

Қалған өмір

Өмір?

Қандай өмір?

менікі сені қорқытады

Маған өмір ұнайды, ол да мені қорқытады

Шыны керек, менің әлсіз кездерім бар

Ал мен киноға барғым келеді, бір-екі досыммен кешкі асқа барғым келеді

Ярсмух пен Абель Феррара туралы айтыңыз

Және таңқаларлық таң жоқ

Және таңқаларлық таң жоқ

Мен сияқты басқаларға қараймын, жаман өмір

Егер олар өз-өзіне қол жұмсамаса, бұл қорқақтықтан болды

Мен басқаша болғанымды қалаймын

Жалғыз болғанның орнына не алу керек еді

Жақсы жұмыс, музыкалық мекеме, интеллектуалдық зорлық-зомбылық

Атақ, құрмет, жаман емес

Бірақ жарақат өлімге әкеледі

Мен жалғыз емеспін, шынымен

Менің жалғыздығым мені сүйемелдейді

Расында, өзімнің жалғыздығым мені серік етеді

Әртүрлі адамдармен не болатынын ешкім білмейді ме?

Богемиялық мыңжылдықтардан көп бұрын шіріп кетті

Ал тұтқын?

Майлы дүниеде ұсқынсыз көрінеді

Бомждар, маскүнемдер мен арманшылдар ше?

Мен не болғанын айтамын: олар баспанасыз қалды және

Қазіргі өмір оларды сыпырып алып жатыр

Ол олардың үстінен өтіп, оларды түрлендіреді, жейді

Немесе оларды синдор мен кокаин диетасына құлыптаңыз

Немесе олар жорғалап кетеді деп үміттеніп, олардың бөксесін жалайды

Мен білмеймін

Бұл маған шірік судай анық көрінеді

c'est la vida

c'est la vida

Үздіксіз бір декадентке айналады

Ал семіретін қоғамда сүйегіңді көрсетесің

сол сүйектер

бұл тастап кету

Бұл озон қабаты болуы мүмкін бе?

Мен білмеймін

Ол маған тоқырау суындай анық көрінеді

Проблема жоқ

Ол маған шірік судай мөлдір көрінеді

Бұл өмір

Бұл өмір

Менің жерлеу қола он бір