El camino entero - Andrés Calamaro

Pronto voy a estar pidiendo

O buscando en un cajón

Evitando seguir pensando como quiero y compro

Y pensar que alguna vez fue igual

Es una forma de empezar el día como cualquier otra

Es nada más que hipnotizar el freno, pero sin coche

El coche es la noche o buscar en la otra parte del día que

No es el día

Poesía, olvidarse de sufrir o no dormir

Solamente sucede tan de repente

Un estado de la mente

De lamentos y descubrimientos

Un recuerdo para los que ya no están en ese barrio

De nausea oxidada, del sexo pasajero, del viajero, de los

Días interminables

Pero tenemos muchos amigos

Finalmente, nadie va a recorrer conmigo el camino entero

Conmigo el camino entero

El viaje del viajero

Tengo los ojos abiertos

Жақында мен сұрайтын боламын

Немесе жәшікке қарап

Мен қалай қалаймын және қалай сатып аламын деп ойлауды жалғастырудан аулақ болу

Және бір кездері солай болған деп ойлау

Бұл басқалар сияқты күнді бастаудың бір жолы

Бұл тежегішті гипнозданудан басқа ештеңе емес, бірақ машинасыз

Көлік түн немесе күннің басқа бөлігіне қараңыз

бұл күн емес

Поэзия, қиналуды ұмыту немесе ұйықтамауды ұмыту

Бұл кенеттен болады

Көңіл күйі

Өкініштер мен жаңалықтар туралы

Енді сол маңайда жоқ адамдар үшін естелік

Тот басқан жүрек айнуынан, өтпелі жыныстық қатынастан, саяхатшыдан

бітпейтін күндер

Бірақ достарымыз көп

Ақырында, менімен бірге жол бойы ешкім жүрмейді

менімен бірге

Саяхатшының саяхаты

менің көзім ашық