Красивая - Анатолий Днепров

Какая же ты красивая,

Болею одной тобой.

Родная, любимая, милая,

Ненадобно мне другой.

Вся жизнь, как на зебре полосы,

То розы, а то кресты.

Упрямо шепчу вполголоса,

Что очень нужна мне ты.

Вся жизнь, как на зебре полосы,

То розы, а то кресты.

Упрямо шепчу вполголоса,

Что очень нужна мне ты.

Глаза, твои руки, волосы

Хочу целовать всегда.

И что-то шептать вполголоса,

Надеясь услышать — Да.

Пускай поседеют волосы,

И годы сожгут мосты,

Я буду твердить вполголоса,

Что очень нужна мне ты.

Пускай поседеют волосы,

И годы сожгут мосты,

Я буду твердить вполголоса,

Что очень нужна мне ты.

Но если сломаюсь колосом,

Уйду за края черты,

Успею сказать вполголоса,

Что очень нужна мне ты.

Но если сломаюсь колосом,

Уйду за края черты,

Успею сказать вполголоса,

Что очень нужна мне ты.

Сен сондай әдемісің,

Жалғыз сенен ауырдым.

Туған, сүйікті, қымбатты,

Маған басқасы керек емес.

Бүкіл өмір зебрадағы жолақтар сияқты,

Раушан немесе крест.

Мен қыңыр үнмен сыбырлаймын,

Сен маған шынымен керексің.

Бүкіл өмір зебрадағы жолақтар сияқты,

Раушан немесе крест.

Мен қыңыр үнмен сыбырлаймын,

Сен маған шынымен керексің.

Көздер, қолдар, шаштар

Мен әрқашан сүйгім келеді.

Бірдеңені сыбырлап айтыңыз,

Естуге үміттенемін - Иә.

Шашыңыз ағарсын

Ал жылдар көпірлерді өртеп жібереді

Мен астыртын қайталаймын,

Сен маған шынымен керексің.

Шашыңыз ағарсын

Ал жылдар көпірлерді өртеп жібереді

Мен астыртын қайталаймын,

Сен маған шынымен керексің.

Бірақ құлағым жарылып кетсе,

Мен сызықтың шетінен өтемін,

Мен дауыстап айта аламын

Сен маған шынымен керексің.

Бірақ құлағым жарылып кетсе,

Мен сызықтың шетінен өтемін,

Мен дауыстап айта аламын

Сен маған шынымен керексің.