Родина - Алексей Матов

Мраком задернула черная масть

Всюду капканы болота и ямы

Но сторона, несмотря на напасть

Хоть и с трудом, но дышит упрямо

И через ворожбу грезится ей

Как куполами до неба коснуться

Как отогнать звон бесовских цепей

И от мороки затяжной очнуться

Пробудись моя Родина

Поднимись моя Родина

Силой ветра и солнца

Наберись как смородина

Пробудись моя Родина

Но только в золоте свет заблестит

Станут такому раскладу не рады

Шипом змеиным тьма заговорит

Хлынут ордою болотные гады

И сторона, отряхнувшись от сна

Двинет на полчища белою вьюгой

Чтобы в сердцах занялась весна

Стерлась из памяти чтоб кали-юга

Новое солнце зарею сожгет

Тьму что душила поганой петлею

Негой молочною в мир поплывет

Звон колокольный вестью благою

Примется небо как дочку ласкать

Землю извевшую чистой луною

И разольет по миру благодать

Сменит мороку свободой шальною

Қараңғылық қара костюмді тартып алды

Барлық жерде батпақтар мен шұңқырларды ұстайды

Бірақ жағы шабуылға қарамастан

Қиын болса да, бірақ қыңыр тыныс

Ал көріпкелдік арқылы ол армандайды

Аспанды күмбезбен қалай ұстауға болады

Жын тізбектерінің шырылдауын қалай жоюға болады

Және ұзаққа созылған тұманнан ояныңыз

Отаным оян

Туған жерім көтеріл

Жел мен күннің күшімен

Қарақат сияқты ал

Отаным оян

Бірақ тек алтында ғана жарық жарқырайды

Олар бұл келісімге риза болмайды

Қараңғылық жыланның тікенімен сөйлейді

Батпақты бауырымен жорғалаушылар ордаға асығады

Ал кеш, ұйқыны сілкіп тастайды

Ақ боранның ордаларымен қозғалады

Жүректердегі көктем

Қали Юга естен өшті

Жаңа күн таңды жағады

Лас ілмекті тұншықтырған қараңғылық

Сүтті бақыт әлемге қалықтайды

Жақсы жаңалық бар қоңыраулар

Аспан қызын еркелеткендей қабыл болады

Тап-таза ай тоздырған жер

Және бүкіл әлемге рақымды таратыңыз

Мазасыздықты ақылсыз еркіндікпен алмастырады