Солдатское письмо - Алексей Коротин

На Курской дуге соловьи не поют

Там тишь разлилась над степями,

Пред боем осталось немного минут,

И пишет солдат строчки маме...

"Родная моя, жди я скоро вернусь,

Вот только фашистов проучим,

Чтоб больше никто не посмел нашу Русь

Войною проклятою мучать.

Я только прошу, ты себя береги,

Не плачь обо мне вечерами,

Не сломят народную силу враги,

За Родину встанем рядами!"

На Курской дуге, соловьи не поют,

Снаряды безжалостно рвутся,

Немецкие танки стеною ползут,

Да стоны кругом раздаются.

Солдат против танка с гранатою встал,

В атаку других поднимая

И каждое слово, что маме писал,

По нескольку раз повторяя...

"Родная моя, жди я скоро вернусь,

Вот только фашистов проучим,

Чтоб больше никто не посмел нашу Русь

Войною проклятою мучать.

Я только прошу, ты себя береги,

Не плачь обо мне вечерами,

Не сломят народную силу враги,

За Родину встанем рядами!"

И вдруг как подкошенный наземь упал,

Сражённый свинцовою пулей,

Он только рукою письмо прикрывал,

Пока глаза смерть не сомкнула.

А где-то в Рязани, недели спустя,

Письмо мать от сына читала,

Дрожащей рукой, пред иконой крестясь,

Молитву тихонько шептала.

"Родная моя, жди я скоро вернусь,

Вот только фашистов проучим,

Чтоб больше никто не посмел нашу Русь

Войною проклятою мучать.

Я только прошу, ты себя береги,

Не плачь обо мне вечерами,

Не сломят народную силу враги,

За Родину встанем рядами!"

Курск бұдырында бұлбұлдар ән салмайды

Далада тыныштық орнады,

Жекпе-жекке санаулы минуттар қалды,

Ал солдат анасына жолдар жазады ...

«Қымбаттым, күте тұр, мен жақында ораламын,

Фашистерге сабақ болсын,

Біздің Ресейге ешкімнің батылы бармауы үшін

Қарғыс атқан соғысты азаптау.

Мен тек өзіңді күтуіңді сұраймын

Түнде мен үшін жылама

Халықтың күшін жаулар сындырмайды,

Отан үшін бір қатарда тұрайық!».

Курск бұдырында бұлбұлдар ән салмайды,

Снарядтар аяусыз жарылып жатыр,

Неміс танктері қабырғадай жорғалайды,

Иә, жан-жақтан ыңырсыған дауыс естіледі.

Солдат гранатасы бар танкке қарсы тұрды,

Басқаларды шабуылға көтеру

Анама жазған әрбір сөзім,

Бірнеше рет қайталау...

«Қымбаттым, күте тұр, мен жақында ораламын,

Фашистерге сабақ болсын,

Біздің Ресейге ешкімнің батылы бармауы үшін

Қарғыс атқан соғысты азаптау.

Мен тек өзіңді күтуіңді сұраймын

Түнде мен үшін жылама

Халықтың күшін жаулар сындырмайды,

Отан үшін бір қатарда тұрайық!».

Ол кенет жерге құлағандай құлады,

Қорғасын оқпен атылған

Ол тек қолымен хатты жауып,

Өлім көзін жұмғанша.

Рязанда бір жерде, бірнеше аптадан кейін,

Ана баласының хатын оқып,

Дірілдеген қолмен, белгішенің алдында шомылдыру рәсімінен өткен,

Ол үнсіз сыбырлап дұға етті.

«Қымбаттым, күте тұр, мен жақында ораламын,

Фашистерге сабақ болсын,

Біздің Ресейге ешкімнің батылы бармауы үшін

Қарғыс атқан соғысты азаптау.

Мен тек өзіңді күтуіңді сұраймын

Түнде мен үшін жылама

Халықтың күшін жаулар сындырмайды,

Отан үшін бір қатарда тұрайық!».