Портрет - Алексей Коротин

В сотый раз твой портрет на листочке рисую.

И тени на нём аккуратно штрихую.

Я рисую тебя, но другим не понять

То, что этим рисунком хочу я сказать.

Я рисую тебя, но другим не понять

То, что этим рисунком хочу я сказать.

Я рисую травой и журчащим ключом -

Я рисую тебя - солнца рыжим лучом.

Я рисую глаза - синевою реки

И ветвями берез - твои нежные руки.

Я рисую глаза - синевою реки

И ветвями берез - твои нежные руки.

Я рисую орлом - твои брови вразлёт.

Я рисую как солнце с рассветом встаёт.

Я рисую тебя - небом ясным и чистым.

Я рисую тебя - первым снегом пушистым.

Я рисую тебя, но другим не понять

То, что этим рисунком хочу я сказать.

Я рисую тебя, но другим не понять

То, что этим рисунком хочу я сказать.

Мен сенің портретіңді қағаз бетіне жүзінші рет салып отырмын.

Ал мен оның үстіндегі көлеңкелерді мұқият сипап отырмын.

Мен сені тартамын, бірақ басқалар түсінбейді

Мына суретпен не айтқым келеді.

Мен сені тартамын, бірақ басқалар түсінбейді

Мына суретпен не айтқым келеді.

Мен шөппен және күңгірт кілтпен сурет саламын -

Мен сені саламын – қызыл сәулесі бар күн.

Мен көзді саламын - көк өзен

Ал қайың бұтақтары - сіздің нәзік қолдарыңыз.

Мен көзді саламын - көк өзен

Ал қайың бұтақтары - сіздің нәзік қолдарыңыз.

Мен қыранмен сурет саламын - сенің қабағың көтерілді.

Таң атқанда күн шыққанда сурет саламын.

Мен сені тартамын - аспан ашық және таза.

Мен сені тартамын - алғашқы үлпілдек қармен.

Мен сені тартамын, бірақ басқалар түсінбейді

Мына суретпен не айтқым келеді.

Мен сені тартамын, бірақ басқалар түсінбейді

Мына суретпен не айтқым келеді.