Игра не стоит свеч - Алексей Коротин

Красками детства я нарисую мечту,

Добрую песню, твою красоту.

Струны настрою,

Новые звуки найду.

Двери закрою, к тебе подойду.

Но только рассвет в непрошеный час

Коснётся твоих плеч,

Скажу тебе: "Прощай,

Игра не стоит свеч".

И ты уйдёшь, я останусь один,

Один на грешной земле.

Лишь краски детства напомнят о тебе.

В мире фантазий проще и легче жить,

Но жизнь прекрасней, если её любить!

Если захочешь, я повторю мотив.

Ты меня слышишь?

Звони!

Звони!

Звони!

Но только рассвет в непрошеный час

Коснётся твоих плеч,

Скажу тебе: "Прощай,

Игра не стоит свеч".

И ты уйдёшь, я останусь один,

Один на грешной земле.

Лишь краски детства напомнят о тебе.

Но как только рассвет в непрошеный час

Коснётся твоих плеч,

Скажу тебе: "Прощай,

Игра не стоит свеч".

И ты уйдёшь, я останусь один,

Один на грешной земле.

Лишь краски детства напомнят о тебе.

Балалық шақ бояуларымен арман саламын,

Жақсы ән, сұлуыңыз.

Мен жіптерді баптаймын

Жаңа дыбыстарды табыңыз.

Мен есікті жабамын, мен саған келемін.

Бірақ шақырылмаған сағатта таң атады

Иықтарыңызға тиеді

Мен саған айтамын: «Қош бол,

Оған тұрарлық емес».

Ал сен кетесің, мен жалғыз қаламын

Күнәһар жер бетінде жалғыз.

Балалық шақтың түстері ғана сені еске түсіреді.

Қиял әлемінде өмір сүру оңайырақ және оңай,

Бірақ егер сіз оны сүйсеңіз, өмір одан да әдемі!

Қаласаңыз, мотивті қайталаймын.

Сен мені естіп тұрсың ба?

Қоңырау шал!

Қоңырау шал!

Қоңырау шал!

Бірақ шақырылмаған сағатта таң атады

Иықтарыңызға тиеді

Мен саған айтамын: «Қош бол,

Оған тұрарлық емес».

Ал сен кетесің, мен жалғыз қаламын

Күнәһар жер бетінде жалғыз.

Балалық шақтың түстері ғана сені еске түсіреді.

Бірақ таң атқан бойда шақырылмаған сағатта

Иықтарыңызға тиеді

Мен саған айтамын: «Қош бол,

Оған тұрарлық емес».

Ал сен кетесің, мен жалғыз қаламын

Күнәһар жер бетінде жалғыз.

Балалық шақтың түстері ғана сені еске түсіреді.