На краю - Александр Панайотов

Этот вечер длится слишком долго,

Из зеркальных склеенных осколков

Медленно кружится лунный шар, белый шар,

Словно чья-то хрупкая душа.

Оплетают нас минуты длинной

Нежной серебристой паутиной,

Мы с тобою медлим чуть дыша,

Не решаясь сделать шаг.

Припев:

На краю спящей во мгле земли,

На краю нежности и любви

Протяни руки свои к огню,

Мы всё ещё одни на краю.

Мы к себе не пустим зимний холод

Ангельским крылом укрытый город

Дремлет в этой синей тишине

Улыбаясь небесам во сне

Слёзы наши все и все улыбки

Все сомненья наши и ошибки

Всё ещё возможно изменить

Всё понять и всё простить

Припев:

На краю спящей во мгле земли,

На краю нежности и любви

Протяни руки свои к огню,

Мы всё ещё одни на краю.

На краю спящей во мгле земли,

На краю нежности и любви

Протяни руки свои к огню,

Мы всё ещё одни на краю.

Бұл кеш тым ұзақ

Айна желімделген фрагменттерден

Баяу айналатын ай шар, ақ шар,

Біреудің нәзік жаны сияқты.

Бізді бірнеше минут бойы шатастырды

Нәзік күміс тор,

Сен екеуміз аздап дем аламыз,

Қадам жасауға батылы жетпеді.

Хор:

Жердің шетінде тұманда ұйықтап жатыр,

Нәзіктік пен махаббаттың шетінде

Қолыңды созып отқа,

Шетінде әлі жалғызбыз.

Біз қыстың суығына жол бермейміз

Періштенің қанаты паналаған қала

Осы көк тыныштықта ұйықтап жатыр

Түсінде аспанға күлу

Біздің барлық көз жасымыз және күлімсіреу

Біздің барлық күмәніміз бен қателіктеріміз

Әлі де өзгертуге болады

Барлығын түсініп, бәрін кешіріңіз

Хор:

Жердің шетінде тұманда ұйықтап жатыр,

Нәзіктік пен махаббаттың шетінде

Қолыңды созып отқа,

Шетінде әлі жалғызбыз.

Жердің шетінде тұманда ұйықтап жатыр,

Нәзіктік пен махаббаттың шетінде

Қолыңды созып отқа,

Шетінде әлі жалғызбыз.