Je ne suis qu'un homme - Alain Barrière

Je ne suis qu’un homme, rien qu’un homme

Qui traîne sa vie aux quatre vents

Qui rêve d'été et de printemps

Lorsque vient l’automne et les tourments

Mais c’est monotone, monotone

De me supporter depuis si longtemps

Et la même gueule et le même sang

Coulant dans mes veines d’un même courant

Je ne suis qu’un homme, rien qu’un homme

J’ai perdu mon cœur depuis longtemps

Et qu’on me pardonne, me pardonne

Si je ne sais plus que faire semblant

Je ne suis qu’un homme, rien qu’un homme

J’ai brûlé mes ailes aux soleils brûlants

J’ai fermé ma porte, oui qu’importe

Pour cause de rêve ou de testament

Si je me rappelle, me rappelle

Que la vie fut belle de temps en temps

Je ne saurai taire pour bien longtemps

Ce que me coûtèrent ces beaux moments

Mais y’a rien à faire, rien à faire

Car je sais trop bien qu’au premier tournant

Au premier sourire, au premier bon vent

Je retomberai dans le guet-apens

Je ne suis qu’un homme, rien qu’un homme

Et j’aime la vie si je m’en défends

Elle le sait bien cette poltronne

Qui donne toujours et toujours reprend

Et qu’on me pardonne, me pardonne

Si je n’y crois plus que de temps en temps

Je sais que personne, non personne

N’a jamais su dire le chemin des vents

Je ne suis qu’un homme, rien qu’un homme

Et je vais ma vie au gré des vents

Je crie, je tempête et je tonne

Puis je m’extasie au premier printemps

Je ne suis qu’un homme, rien qu’un homme

Entre goût de vivre et goût du néant

Entre Dieu et Diable, il faut voir comme

Je plie, je succombe et je me repens

Je ne suis qu’un homme, rien qu’un homme

Et je vais ma vie au gré des vents

Et qu’on me pardonne, me pardonne

Si je n’y crois plus que de temps en temps.

Мен жай ғана адаммын, жай ғана адаммын

Өмірін төрт құбылаға сүйрейтін кім

Кім жаз мен көктемді армандайды

Күз келіп, аласапыран кезде

Бірақ бұл монотонды, монотонды

Маған сонша уақыт шыдауға

Және бір жүз, бір қан

Тамырымда сол ағынмен ағып жатыр

Мен жай ғана адаммын, жай ғана адаммын

Жүрегімді баяғыда жоғалттым

Ал мені кешір, мені кешір

Егер мен енді не кейіптейтінімді білмесем

Мен жай ғана адаммын, жай ғана адаммын

Жанып тұрған күндерге қанатымды күйдірдім

Мен есікті жаптым, иә, бәрібір

Себебі арман немесе ерік

Есімде болса, есте сақта

Бұл өмір бір кездері жақсы болды

Мен көпке дейін үндемеймін

Сол жақсы кездер маған қандай баға берді

Бірақ істейтін ештеңе жоқ, істейтін ештеңе жоқ

Себебі мен мұны бірінші кезекте жақсы білемін

Алғашқы күлімде, алғашқы жақсы желде

Мен буксирге қайта түсемін

Мен жай ғана адаммын, жай ғана адаммын

Ал мен өзімді қорғасам өмірді жақсы көремін

Ол бұл қорқақты жақсы біледі

Кім әрқашан береді және әрқашан алады

Ал мені кешір, мені кешір

Бір-ақ рет сенетін болсам

Мен ешкімді, ешкімді білмеймін

Ешқашан желдің жолын айтуды білмедім

Мен жай ғана адаммын, жай ғана адаммын

Ал мен өмірімді желге қарай жүргіземін

Мен айқайлаймын, боран соғып, күн күркіреді

Содан мен бірінші көктемде мақтанамын

Мен жай ғана адаммын, жай ғана адаммын

Өмірдің дәмі мен жоқтың дәмінің арасында

Құдай мен Ібілістің арасында біз қалай болатынын білуіміз керек

Иілемін, көнемін, өкінемін

Мен жай ғана адаммын, жай ғана адаммын

Ал мен өмірімді желге қарай жүргіземін

Ал мені кешір, мені кешір

Бір-ақ рет сенетін болсам.