Kuroshio Sea - Adam Barnes

Before we fall into the sea,

before the light has crushed a kindness in me.

Before the waves had ceased to crash,

I layed, I touched my limbs that hardly fractured or cracked.

Before we fall into the deep,

my feet could see the dark, my chest could hardly breathe.

And I couldn’t stop this hole beneath,

these silent ghosts of men, they were pulling at my feet,

screaming: «Heavy hands, hold me down, hold me down!

Heavy hands pulling me down, pulling me down!»

'Cus all that we found beneath the tide is doubt;

and that ain’t good enough.

So swim for shore, till the coast is in sight,

leave the water to drip from your clothes.

And I’ll be there to hold you tight,

warm you up with my body and bones.

Somehow this love just got out of hand,

and we lied as dove to the deep.

So the water will rush, you’ll scream: «Pull me back up!»

And I left you to go back to sleep.

And we heard them scream:

«Heavy hands, hold me down, hold me down.

Heavy hands pulling me down.»

Screaming: «Heavy hands, hold me down, hold me down.

Heavy hands pulling me down.»

'Cus all that we found beneath the tide is doubt;

that ain’t good enough.

This one time I’ll do right by you, this one time.

This one place will be brighter, this one place.

This one time I’ll do right by you this one time.

This one place will be brighter, this one place.

This one time I’ll do right by you!

This one place will be brighter!

This one time I’ll do right by you, this one time.

This one place will be brighter, this one place.

This one time, I’ll do right by you this on time.

This one place will be brighter, this one place.

Біз теңізге құламас бұрын,

нұр менің бойымдағы мейірімділікті басып тастамай тұрып.

Толқындар соқтығысуды тоқтатқанға дейін,

Мен жатадым, әрең сынған немесе жарылған қол-аяғыма                                                                                                                                                                                                                  —————————————————————————————————————————————————

Біз тереңдікке түспес бұрын,

аяғым қараңғылықты көріп, кеудем әрең дем алды.

Мен астындағы бұл тесікті тоқтата алмадым,

бұл адамдардың үнсіз елестері, олар менің аяғымды тартып жатты,

айқайлап: «Ауыр қолдар, ұстаңдар мені, ұстаңдар!

Ауыр қолдар мені төмен түсіріп, төмен тартып жатыр!»

«Асқынның астында  тапқанымыздың барлығы күмән болды;

және бұл жеткіліксіз.

Сондықтан жағаға жүзіңіз, жағалау көрінген      

суды киіміңізден тамшылау үшін қалдырыңыз.

Мен сені қатты ұстау үшін боламын,

сені менің денеммен және сүйектеріммен жылытамын.

Бұл махаббат тек қолынан шықты,

біз тереңге көгершіндей жатқанбыз.

Сондықтан су ағып кетеді, сіз: «Мені қайтарыңыз шығыңыз!» деп айқайлайсыз.

Ал мен сені қайтып ұйқы                                                                                                                                                                                                                             лес .

Біз олардың айқайлағанын естідік:

«Ауыр қолдар, мені ұстаңдар, мені ұстаңдар.

Ауыр қолдар мені төмен тартады.»

Айқайлап: «Ауыр қолдар, мені ұстаңыз, ұстаңыз.

Ауыр қолдар мені төмен тартады.»

«Асқынның астында  тапқанымыздың барлығы күмән болды;

бұл жеткіліксіз.

Бұл бір рет мен өзімнен жасаймын, бір рет.

Мына бір жер жарық болады, мына бір жер.

Мұны бір рет бір рет жасаймын.

Мына бір жер жарық болады, мына бір жер.

Бұл бір рет мен сенімен жасаймын!

Бұл бір жер жарық болады!

Бұл бір рет мен өзімнен жасаймын, бір рет.

Мына бір жер жарық болады, мына бір жер.

Бұл бір рет, мен дәл осы уақытқа дейін істеймін.

Мына бір жер жарық болады, мына бір жер.