Reina De Las Diosas - Marcos Llunas

Cuando la vi creí que estaba en el paraíso,

me pellizqué y comprobé que no era un espejismo,

y pregunté a los vecinos del pueblo

si aquello era un ángel o era una mujer.

Y me dijeron que salía una vez al año,

que coincidía con las fiestas del aniversario,

que no había un hombre que no la deseara

y solo esperaban el volverla a ver.

La llaman Reina de la Diosas,

la más coqueta, la más hermosa,

es tan rabiosamente bella,

que les da miedo tan solo mirar.

Y yo que en ese pueblo sólo era un forastero,

me daba igual, me dije yo aqui me la juego,

me fui hacia ella decidido a hablarle,

pero al llegar se apagó la luz…

No pasó nada, la orquesta siguió tocando,

solo brillaban las estrellas y esos ojos claros,

que se alejaron de mi para siempre

y aunque la he buscado, no la he vuelto a ver…

La llaman Reina de la Diosas,

la más coqueta, la más hermosa,

es tan rabiosamente bella,

que les da miedo tan solo mirar.

Оны көргенде мен жұмақта екенмін деп ойладым,

Мен өзімді шымшып, бұл закым емес екенін тексердім,

Мен қаланың көршілерінен сұрадым

бұл періште ме, әлде әйел ме.

Олар маған жылына бір рет шығатынымды айтты,

мерейтойлық мерекелермен тұспа-тұс келген,

оны қаламайтын адам болмаған

және олар оны қайтадан көреміз деп үміттенді.

Олар оны құдайлардың патшайымы деп атайды,

ең флирт, ең әдемі,

ол өте сұлу,

Бұл оларды қараудың өзі қорқытады.

Ал мен, ол қалада жай ғана бейтаныс адам едім,

Маған бәрібір, мен оны ойнаймын дедім,

Мен онымен сөйлесуге бел байладым,

бірақ келгенде жарық сөнді...

Ештеңе болмады, оркестр ойнай берді,

тек жұлдыздар жарқырап, мөлдір көздер,

олар мені мәңгілікке тастап кетті

мен оны іздесем де, оны қайта көрмедім...

Олар оны құдайлардың патшайымы деп атайды,

ең флирт, ең әдемі,

ол өте сұлу,

Бұл оларды қараудың өзі қорқытады.