Seasonal Zombies - Algebra Suicide

Would winter in China be so innate?

With flashlight and desk globe, I pretend I’m the sun

The earth is turning an impolite child and I can’t take care of it all

I yawn at the man who’s delighted by snow

Collects it in jars that are stored in the freezer, labeled by year,

and fearing a blackout

It’s time to go nowhere

In the overstuffed chair

Wearing the dunce cap and waiting for wisdom to hit

This winter chews up my life, paralyzes my father, makes things so idle

Not even the stars pulsate

Like nervous eyelids

This winter has numbed us like a fly in an ice cube

No bobbing, no hearing chatter

This season reminds me of some tedious death

Where you listen and listen and there’s nothing to dance to

Nothing to signal an impending good time

Even danger is dormant, brewing its core

I’ll join it, waiting for spring and its millions of noises

Қытайдағы қыс  тума бола ма?

Қол шамы мен үстел глобусының көмегімен мен күнмін деп елестетемін

Жер мазақ етіп, мен бәріне қамқорлық жасай алмаймын

Мен қарға қуанған адамға есінеймін

Оны                                                                                                           жыл  белгілері          жинайды,

және қараңғылықтан қорқу

Ешқайда бармайтын уақыт жетілді

Толтырылған орындықта

Қақпақ киіп, даналық  соғуын күтуде

Бұл қыс менің өмірімді шайнап, әкемді шал етіп, жұмысты босқа жіберді

Тіпті жұлдыздар да соқпайды

Жүйке қабақтары сияқты

Бұл қыс бізді мұз текшесіндегі шыбындай сезінді

Еш боб, есту кеңес

Бұл маусым маған бірнеше шаршайтын өлімді еске түсіреді

Тыңдап, тыңдайтын жерде билеуге       ештеңе                      |

Алда келе жатқан жақсы уақытты білдіретін ештеңе жоқ

Тіптен қауіп  тұйық күйде, оның өзегін қайнатады

Мен көктемді және оның миллиондаған шуын күтіп, оған қосыламын