Одинокий, забытый всеми… - Воскресение

Одинокий забытый всеми

Я брожу по пустым коридорам

Мне кивают при встречи тени

Да и те лишь с потухшим взором

Листопад навивает скуку

Предлагая в тоске спасенье

Как во сне возникают звуки

На клиновом холсте осеннем

Припев:

Улетают из неба птицы

И уносят с собою небо

Научиться бы мне молится

И любить научиться мне бы

Может город тогда б не умер

Не осыпался белым снегом

Научиться бы просто думать

И прощять научится мне бы

Или я как Илья Безногий

Все лежу и лежу на печи

И гляжу я на те дороги

По которым ходить мне нечем

Припев:

А дороги уходят в небыль

Пелена застилает лица

Научитса учится мне бы

Научится бы мне молиться

И водицею из колодца

Мне напиться бы до упаду

Чтоб о зиму не из колодца

Не осыпаться листопадом…

Жалғыздықты бәрі ұмытты

Мен бос дәліздерді аралап жүрмін

Көлеңкелерді кездестіргенде олар маған бас изеді

Иә, тек өшіп қалған түрі барлар

Жапырақтардың түсуі жалықтырады

Азапта құтқарылуды ұсынады

Түсінде дыбыстар қалай пайда болады

Сына күзгі кенепте

Хор:

Аспаннан құстар ұшады

Және олармен бірге аспанды алыңыз

Мен үшін дұға етуді үйрен

Ал мен сүюді үйренер едім

Мүмкін ол кезде қала өлмес еді

Ақ қар жаумаған

Тек ойлауды үйрен

Ал мен кешіруді үйренер едім

Әлде мен Илья Безноги сияқтымын ба?

Мен жатып, пештің үстінде жатырмын

Ал мен сол жолдарға қараймын

Оның үстімен жүрер ештеңем жоқ

Хор:

Ал жолдар көркем әдебиетке барады

Орамал бетті жауып тұрады

Маған үйренуді үйрен

Мен үшін дұға етуді үйрен

Және құдықтан су

Мен құлағанша ішетін едім

Бұл қыс туралы құдықтан емес

Жапырақтың түсуімен душқа түспеңіз ...